43 lata temu, 9 listopada 1970r. w Colombey-les-Deux-Églises zmarła jedna z najważniejszych postaci w historii Francji w XX wieku – Charles de Gaulle.
Urodzony 22 listopada 1890r. w Lille Charles de Gaulle to nie tylko prezydent Francji w latach 1959-1969, ale także człowiek, który stał na czele francuskiego rządu na uchodźstwie, rządu w okresie II wojny światowej kontynuującego w sposób czynny walkę z hitlerowskimi Niemcami – na czele tzw. „Wolnych Francuzów”. Oprócz przewodniczenia francuskiemu rządowi na uchodźstwie i późniejszego piastowania urzędu prezydenta Francji (za jego kadencji uchwalono nową konstytucję Republiki Francuskiej w 1958r. – od tego momentu datuje się koniec IV Republiki i początek V Republiki w dziejach Francji.) zapisał się w historii Francji i dziejach wojskowości jako jeden z nielicznych nowocześnie myślących francuskich teoretyków w okresie tzw. dwudziestolecia międzywojennego – zapisał się jako zwolennik zmasowanego użycia broni pancernej (wbrew przyjętej we francuskiej armii doktrynie polegającej na rozdrobnieniu czołgów na niewielkie oddziały przydzielane do poszczególnych dużych jednostek taktycznych). Podczas uderzenia Wehrmachtu na Francję w 1940r. dowodził 4 Dywizją Pancerną.
Jednym z mniej znanych epizodów z życia marszałka De Gaulle’a jest fakt, iż należał od do grona francuskich oficerów, którzy wraz z marszałkiem Weygand’em wchodzili w skład francuskiej misji wojskowej w Rzeczypospolitej w czasie wojny polsko-bolszewickiej (w latach 1919-1921). Za swoją postawę ówczesny kpt. De Gaulle został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Obserwacje tego konfliktu, i jego charakteru, stanowią przyczynę narodzenia się (i rozwoju) postępowych myśli późniejszego marszałka w przedmiocie taktyki wojskowej.
Marszałek De Gaulle to jedna z najważniejszych postaci, jeżeli nie najważniejsza, w dziejach Francji w XX wieku.
Źródło: Portal Historyczno-Wojskowy
Zdjęcie: Portal Historyczno-Wojskowy