Uczniowie Francuskiej Szkoły Pilotów /Wikimedia/
Niższa Szkoła Pilotów w Warszawie
Francuska Szkoła Pilotów, działała w Polsce od 15 lutego 1920 roku jako Niższa Szkoła Pilotów w Warszawie. Przedstawiciele Polskiej armii we Francji, czynili starania o pomoc Francuzów w szkoleniu nowo powstałego lotnictwa polskiego. Mazowieckie Towarzystwo polskiej Historii, zaprosiło redakcję Polish News do Pakosławia, na szereg odczytów, których celem było przybliżenie historii polskiego lotnictwa.
Na bazie porozumień
W wyniku porozumień pomiędzy armiami, na początku maja została wysłana do Warszawy Francuska Szkoła Pilotów pod dowództwem majora Mauger de Varennessa na roczny kontrakt. W dniu 12 maja została rozmieszczona na lotnisku mokotowskim. Z eskadrą do Polski przybyło 50 samolotów: Morane (Rouleur) – 5 szt. Caudron G III, a także 20 szt. Nieuport 30, 20 szt. i Nieuport 18 – 5 szt.
W początkowym okresie cały personel szkoły stanowili Francuzi. Z czasem, do francuskiej obsługi zostali przydzieleni polscy wojskowi, dublujący ich funkcje z własnym dowódcą kpt. Baranowskim. Pierwsze szkolenia polskiego personelu rozpoczęto 1 czerwca 1919 roku. Szkolenie obejmowało cały personel: pilotów, mechaników, oficerów techniczno-administracyjnych.
Koniec lipca 1920 roku
Pod koniec lipca 1920 roku, wobec zakończenia rocznego kontraktu z personelem francuskim prawie całą obsługę szkoły przejęli Polacy. Dowódcą szkoły został mianowany porucznik Garbiński, a dotychczasowy jej dowódca Francuz mjr. de Chivré pozostał w Polsce na stanowisku doradcy technicznego. Jesienią 1920 roku, po kolejnej reorganizacji lotnictwa Krakowską Szkołę Pilotów, przeniesiono do Bydgoszczy. Tutaj dnia 1 grudnia nastąpiło połączenie z Francuską Szkołą Pilotów i utworzenie nowej jednostki szkoleniowej, jako Niższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. Jej dowódcą został mianowany ppłk. Kieżuna. System szkolenia oparty był na francuskim systemie szkolenia, dający gruntowne podstawy pilotażu. Nauka pilotażu odbywała się w trzech turach. Pierwsza obejmowała dokładne zapoznanie się z budową płatowca i silnika, drugi etap polegał na nauce prowadzenia samolotu po ziemi po linii prostej. Do tego celu wykorzystywane były specjalne wersje samolotów Morana z mniejszym silnikiem 45 KM i z krótszymi skrzydłami. Samoloty te “Rouler” nie odrywały się od ziemi. Mogły poruszać się po nawierzchni lotniska z prędkością dochodzącą do 40 km/h. Kolejnym etapem było szkolenie na dwusterowych samolotach Caudron. Tutaj uczeń pilot odbywał około około 80 lotów o zwiększanym stopniu trudności, które kończyły się egzaminem.
Loty w Dywizjonie
Ostatnim etapem szkolenia były loty w dywizjonie samolotów Nieuport. Pierwsze loty odbywały się z instruktorami. Na tego typu samolotach znacznie trudniejszych w starcie i lądowaniu, uczeń musiał wylatać około 30 lotów.
Stare fotografie
Zebrani na spotkaniu goście, mogli zobaczyć stare fotografie z tamtego okresu, gdy w Polsce działała Francuska Szkoła Pilotów. Mogliśmy także posłuchać opowieści o sławnych Polakach, którzy pobierali nauki w tej właśnie szkole.
Porucznik pilot Wojska Polskiego II RP
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zdzis%C5%82aw_Jakubowski
Zdzisław Jakubowski, urodził się dnia 1 lutego 1900 roku w Tarnowie. Został on zamordowany w dniu 27 lipca 1920 roku, w okolicach wsi Krupy k. Łucka. Był on porucznikiem pilotem Wojska Polskiego II RP. Był on synem Józefa i Heleny z Puchalskich. Rodzice od zawsze wpajali mu wartości patriotyczne, które przełożyły się na jego decyzje. Szkołę średnią skończył w Tarnowie, jako 16 letni uczeń VI klasy gimnazjum w czerwcu 1916 roku, wstąpił do Legionów. Został on przydzielony do 3 Pułku Piechoty. Brał udział we wszystkich walkach pułku na Wołyniu, aż do końca 1917 roku. W czasie krótkich urlopów, zdawał eksternistycznie kolejne egzaminy z klasy VI i VII. W grudniu 1917 roku, rozpoczął on przyśpieszoną naukę w ostatniej klasie gimnazjum, którą ukończył w lutym 1918 roku.
W kwietniu 1919 roku, Jakubowski został oddelegowany do Szkoły Podchorążych, którą ukończył w dniu 1 czerwca w stopniu podporucznika. Po powrocie ze szkoły ponownie wstąpił do lotnictwa i już w dniu 21 czerwca 1919 roku, został mianowany podporucznikiem lotnictwa z przydziałem do Inspektora Wojsk Lotniczych. Wkrótce Zdzisław Jakubowski ukończył Francuską Szkołę Pilotów w Warszawie. W maju 1920 roku, Zdzisław Jakubowski został skierowany na kurs lotnictwa bojowego do Poznania. W czasie wojny polsko-bolszewickiej został on skierowany na front. Dnia 27 lipca 1920 roku w czasie lotu bojowego ze swoim mechanikiem st. szer. Andrzejem Antoszczakiem ich samolot został uszkodzony nad terenem nieprzyjaciela. Obaj lotnicy zostali zabici przez bolszewików.
Warto jest zatem przypominać naszym czytelnikom, takie osoby, które tak wiele dały z siebie dla ratowania Ojczyzny, kładąc na szali naszego zwycięstwa własne życie.
Ewa Michałowska -Walkiewicz
