Na bogatszych dworach europejskich
W osiemnastym wieku, młode panny czekające na swoją pierwszą miłość, za paskiem gorsetu nosiły jemiołowy listek. Według nich, posiadał on magiczne właściwości, które pomogą jej zakosztować tego najpiękniejszego uczucia. Młodzi panicze, także korzystali z tej rośliny. Przed polowaniem wkładali ją sobie do toreb myśliwskich, w których nosili ostre noże i haczyki potrzebne do szybkiego oprawienia sobie upolowanego zwierza.
We Francji natomiast, jemiołą dekorowano sale balowe. Gałązki jemioły, które posiadały owoce, pięknie wyglądały wśród pląsających par. A ponad to, wszyscy wiedzieli, że tam gdzie zawieszone są jemiołowe pęki, zabawa będzie należała do udanych, a podawane jadło i mocne trunki, będą z całą pewnością smakowały.
Jemioła i Słowianie
W czasach pierwszych Słowian, ludzie tworzyli szałasy z gałęzi, w których nocowali oni na łąkach pilnując pasącego się w pobliżu stada owiec lub krów. Domki takowe, dekorowano gałązkami jemioły, gdyż jak sądzono roślina ta, nie pozwoli zbliżyć się do nich stadom groźnych wilków czy lisów. Wierzono bowiem, że jemioła posiada też właściwości zażegnywania uroków, toteż chętnie ozdabiali nią swoje ubrania. Kobiety natomiast, podczas wykonywania mioteł, wplatały w nie pędy jemiołowe sądząc, że po użyciu taka miotła wymiecie z gospodarstwa choroby i czyhające zewsząd złe licho.
W czasach współczesnych
Ewa Michałowska – Walkiewicz