Przed laty, Barbara wraz z ojcem zamieszkiwała jeden z pogańskich krajów. Kiedy będąc raz na placu targowym usłyszała ona naukę o Jezusie, za wszelką cenę postanowiła oznajmić tę cudowną historię swoim bliskim, a przede wszystkim opowiedzieć o niej w domu rodzinnym. Niestety, gdy opowiadała ona ojcu, co dla nas ludzi uczyniła ofiara Jezusa na krzyżu, ojciec wpadł w szał. Uwięził on Barbarę w ciemnej komnacie, nakazując jej podawać jedynie suchy chleb i wodę.
Co mówi dalej stara legenda
Dziewczyna nigdy nie załamała się w wierze w Chrystusa Pana. Mimo wielkich prześladowań kochała ona swojego Mesjasza z całej duszy. Pewnego razu postanowiła ona uciec z domu rodzinnego i wydostać się spod rąk ojca ciemiężyciela. Ale gdy uciekała Barbara przez okno, ktoś ze służby doniósł o tym fakcie jej ojcu. Ojciec wpadł we wściekłość i postanowił urządzić pogoń za córką. Barbara uciekając, prosiła z całych sił Boga o pomoc. Wtem, gdy dobiegła ona do pewnej góry, ta rozstąpiła się i…. w jej wnętrzu dziewczyna mogła znaleźć schronienie. Od tej pory, jest ona patronką górników.
Daj mi kluchy na talerzu
W dawnej Polsce w dniu 4 grudnia, czyli w święto Barbary, obowiązywał zwyczaj, dawania sobie nawzajem talerza długiego makaronu. Wierzono bowiem, że tym sposobem, nawiąże się sympatia między znajomymi, a ta która już istnieje bardziej się zacieśni.
W białych rękawiczkach
Panny w dawnych czasach, które jeszcze nie miały swojego adoratora, ubierały białe rękawiczki, symbolizujące czystość i niewinność. Często tak wystrojone, udawały się do kościoła, gdzie udzielały się w tamtejszym chórze. Uważały one bowiem, że w ten sposób uproszą one Boga o dobrego męża.
A gdy spadł już biały puch
Niektóre panienki na Pomorzu, rankiem 4 grudnia, w dzień imienin świętej Barbary przynosiły do domu garstkę świeżego śniegu i rzucały go z rozmachem na rozżarzone fajerki. Gdy śnieg ten bardzo syczał podczas topnienia, oznaczało to szybkie ich zamążpójście.
Adwentowe miłostki
4 dzień grudnia, przypada co roku w czas adwentu, czyli okresu oczekiwania na Boże Narodzenie. Mówi się, że gdy ktoś zakocha się w ten magiczny czas, zapewni mu to szczęście z tym właśnie partnerem.
W tym roku, także pamiętajmy o tym pięknym święcie Barbórkowym. Warto jest opowiadać młodemu pokoleniu legendę świętej Barbary, której przykład mówi wszystkim o prawdziwym chrześcijaństwie.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
[email protected]