Podobne spotkania odbywają się w miesiącu styczniu bardzo regularnie, a to dlatego, by uczcić osobę Elżbiety Jaraczewskiej, o której przeciętny Polak w dobie XXI wieku, tak mało wie. Na takowym spotkaniu, grupa Brzezina recytuje swoje wiersze, jak też i te, których autorką jest pani Jaraczewska.
Wspomnienie literatki
– Elżbieta Jaraczewska, urodziła się w dniu 10 stycznia 1791 roku w Warszawie, zmarła natomiast dnia 30 września 1832 roku w Krakowie. Zapisała się ona w historii Polski, jako pisarka, autorka wierszy i romansów, a także jako autorka etycznych książek dla młodzieży. Rodzice Jaraczewskiej, pochodzili z najsłynniejszych rodów polskich. Ojciec Elżbiety Kazimierz, był synem kasztelana zakroczymskiego Antoniego Krasińskiego herbu Ślepowron. Ożenił się z Anną Ossolińską, miecznikówną litewską. Ród Krasińskich zaliczano do najzacniejszych w kraju, jej członkom przysługiwał tytuł hrabiowski, zaś brat Jaraczewskiej, Józef należał do grupy najbogatszych ludzi w Polsce. Najwcześniejsze dzieciństwo, Elżbieta spędziła w majątku rodzinnym Zegrze, później trafiła do Galicji, a następnie zamieszkała ona w Radziejowicach pod Warszawą. W młodości otrzymała bardzo staranne wykształcenie, a przede wszystkim patriotyczne wychowanie – dopowiada Anna Ciepielak poetka z Brzeziny.
…Opowiem wam, o tej pani spod Warszawy
Której wierszy już chyba nikt nie pamięta
I zaśpiewam, Boże łaskaw bądź nam jeszcze
Bym ja wspomniał wszystkim, kto to Jaraczewska….wiersz Jana Dobromirskiego
Lata młodości
– Wyszła ona za mąż za Adama Jaraczewskiego. Tuż po ślubie, prawdopodobnie pod koniec roku 1815, Jaraczewscy przenieśli się do Borowiny Lubelskiej i tam prawdopodobnie powstały wszystkie jej powieści. Jednym z ciekawszych epizodów w życiu Jaraczewskiej było zawarcie znajomości z Goethem, w czasie pobytu w Karlsbadzkie. Gdy w roku 1830 wybuchło powstanie listopadowe, Elżbieta, nie miała nic przeciwko decyzji męża, o przestąpieniu do powstańców, broniących granic Warszawy. Adam Jaraczewski, w stopniu pułkownika, zorganizował 1 pułk jazdy lubelskiej, którym oczywiście dowodził. Elżbieta Jaraczewska zmuszona była opuścić majątek i przenieść się do Krakowa. Nigdy do Borowicy już nie powróciła, podobnie jak jej mąż, który zmarł w wyniku znacznych obrażeń, w roku 1931 – dopowiada Agnieszka Burasowa poetka z Brzeziny.
chyba nikogo tym nie zaskoczy
że tylko wielcy tego świata wiedzą,
że muszą wcześnie tutaj zamknąć oczy…wiersz Agnieszki Burasowej
Śmierć pisarki
– Elżbieta Jaraczewska zmarła rok później, w Krakowie. Przyczyną śmierci była najprawdopodobniej choroba nerwowa, na którą miała zapaść pod wpływem wieści o zgonie męża. Jej dobroczynne przedsięwzięcia, szybko zakończyły się z chwilą jej odejścia. Zakładała ona świetlice dla sierot, bawialnie dla źle wychowanych panienek, organizowała kursy gotowania i pieczenia ciast przy klasztorze Sióstr Wizytek- relacjonuje Wiktoria Niemycka poetka z Brzeziny.
Warto było
Jesteśmy bardzo zadowoleni jako grupa poetycka, że spotkaliśmy się w mieście, w którym mieszkała i działała społecznie nasza wielka pisarka. W kamienicy rodu Gizytowieckich, mieliśmy sposobność czytania swoich wierszy, jak również przypominania poezji pani Elżbiety Jaraczewskiej. Myślę, że czytelnicy Polish News, również dowiedzą się wielu ciekawostek, o polskiej literatce, którą tak mało dziś kto pamięta – mówi Kamila Grad liderka grupy Brzezina.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
Salon myśliwskii