Jan Ożóg, urodził się w dniu 1 marca 1913 roku w Nienadówce. Zmarł on natomiast także w dniu 1 marca, w Krakowie, zasłynąwszy jako pisarz i felietonista, a także najwybitniejszy przedstawiciel epoki autentyzmu. Był on także współzałożycielem grupy Literackiej Barbarus.
Edukacja
Warto jest podkreślić, iż początkowo studiował on w Instytucie Teologicznym w Przemyślu. Jednakże, uważał się on za humanistę, zatem ukończył polonistykę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Debiutował on literacko w 1935 roku, publikując swoje wiersze w miesięczniku zatytułowanym „Okolica Poetów”. Zawsze podkreślał on wartość, każdego człowieka bez względu na jego pochodzenie i stan majątkowy. Był on współorganizatorem pomocy społecznej dla dzieci z ubogich rodzin, które pragnęły się uczyć.
Lata wojny
W czasie wojny, uczestniczył on bardzo intensywnie w tajnych kompletach ucząc nie tylko języka polskiego, ale również historii. Zagrzewał swoich studentów do patriotyzmu i szczególnego oddania się sprawie odzyskania naszej wolności. Trzeba też podkreślić, iż był on także żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył zatem w wielu walkach partyzanckich. Następnie pracował w latach 1944–1945 jako nauczyciel języka polskiego w Sokołowie Podlaskim. Po wyzwoleniu był nauczycielem w Radomskiej Podstawówce, a następnie przeniósł się on do Bochni, by tam również pracować w z dziećmi. Od 1950 roku, mieszkał on i pracował w Krakowie.
Twórczość
Jan Ożóg zasłynął jako autor liryki o kolorycie wiejskim, nawiązującej do pogańskich korzeni Polski. W późniejszym okresie twórczości, Jan Ożóg skłaniał się w stronę pełnego obrazu profanacji, erotyki i okrucieństwa, którego doświadczył w latach okupacji. Wiersze Ożoga, przesiąknięte są elementami krytyki świata. Zaliczany był również do grona prymitywistów.
W rocznicę jego urodzin i śmierci, warto jest przypomnieć sobie tę zapomnianą już, ale jakże wybitną postać literacką.
Ewa Michałowska – Walkiewicz