Umiłowani Diecezjanie, Bracia i Siostry!
Jako tworzący wspólnotę Kościoła tarnowskiego przyjmujemy tę decyzję z całkowitym zaufaniem wobec Bożej Opatrzności, gratulując naszemu Pasterzowi wyróżnienia i uznania.
W sercach i umysłach naszych radość przeplata się ze smutkiem. Cieszymy się, że Ojciec Święty po raz kolejny spojrzał łaskawym okiem na naszą diecezję, obchodzącą w bieżącym roku jubileusz 225-lecia istnienia i na jej gorliwego Arcypasterza. Jednocześnie wypełnia nas smutek, albowiem odchodzi z naszej diecezjalnej wspólnoty Biskup, który przez blisko 14 lat z ewangelicznym zapałem i misyjnym zaangażowaniem naśladował Chrystusa Dobrego Pasterza, przynosząc dzięki swej posłudze błogosławione owoce całej diecezji tak w wymiarze duchowym, jak i materialnym.
Jako pasterz Kościoła tarnowskiego podjął wiele inicjatyw dynamizujących duszpasterstwo w diecezji. Zaprosił do złożenia wizyty w diecezji Jana Pawła II, dzięki czemu Kościół tarnowski mógł gościć po raz drugi na swej ziemi Ojca Świętego i radować się kanonizacją bł. Kingi pamiętnego dnia 16 czerwca 1999 roku. Dzięki staraniom naszego Biskupa doszło również do ogłoszenia błogosławionym ks. Romana Sitki – rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Wyrazem troski Biskupa Wiktora o duchowy wzrost diecezji było zaproszenie do Tarnowa Sióstr Karmelitanek, które od 10 lat otaczają modlitwą wspólnotę Kościoła tarnowskiego, zwłaszcza duchowieństwo; doprowadzenie do dynamicznego rozwoju domu rekolekcyjnego „Arka” w Gródku nad Dunajcem; otwarcie domu rekolekcyjnego „Opoka” i Centrum Pielgrzymowania w Starym Sączu przy ołtarzu papieskim.
Przedmiotem szczególnej pasterskiej miłości Księdza Biskupa Wiktora było Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie – dzięki jego zaangażowaniu dokończono budowę Domu Alumna oraz wybudowano kaplicę, aulę, bibliotekę seminaryjną i kompleks gastronomiczny. Doprowadzone zostały do skutku także starania o utworzenie samodzielnego Wydziału Teologicznego w Tarnowie, działającego w strukturach Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, posiadającego prawo nadawania tytułów magisterskich i doktorskich. W ramach formacji seminaryjnej alumnów wprowadzał zmiany służące lepszemu przygotowaniu do kapłańskiej posługi, jak np. praca kleryków na zasadzie wolontariatu w szpitalach. Wymiernym owocem tych działań jest wyświęconych ponad 500 kapłanów pracujących w diecezji i poza jej granicami. W sumie do krajów misyjnych, Europy Zachodniej i na Wschód wyjechało około 150 księży.
W duchu odpowiedzialności za duszpasterstwo diecezjalne Biskup Wiktor powołał okręgi duszpasterskie, których centralnym ośrodkiem są kościoły, obdarzone tytułem bazyliki mniejszej. Stwarzał również płaszczyznę wzajemnej współpracy dla katolików świeckich, w służbie człowiekowi i Kościołowi. Nie zapomniał o samorządowcach, dla których każdego roku w okresie Adwentu odbywały się dni skupienia, podejmujące ważne problemy z zakresu Katolickiej Nauki Społecznej.
Z myślą o zdolnej, ale pochodzącej z ubogich rodzin młodzieży, doprowadził do powstania Katolickich Centrów Edukacji Młodzieży „Kana”, które aktualnie działają w Tarnowie, Nowym Sączu, Mielcu i Szczucinie. Ten sam cel wskazał Fundacji im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza, która każdego roku funduje ponad 100 stypendiów dla młodych z całej diecezji. W trosce o chrześcijańskie wychowanie młodzieży utworzył Rodzinę Szkół im. Jana Pawła II oraz Rodzinę Szkół Świętych i Błogosławionych, które zrzeszają ok. 140 placówek oświatowych w całej diecezji.
Wychodząc naprzeciw potrzebom osób starszych i chorych podjął wiele inicjatyw charytatywnych. Między innymi zaangażował się w powstanie zainicjowanego przez abp. Józefa Kowalczyka, Ośrodka Opiekuńczo-Rehabilitacyjnego dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Caritas Diecezji Tarnowskiej w Jadownikach Mokrych. Wraz z diecezjalną Caritas wprowadził w życie program „Gniazdo” pomagający wielodzietnym rodzinom przy budowie lub modernizacji własnego domu, wspierał budowę Przytuliska św. Brata Alberta w Grywałdzie, prowadzonego przez Siostry Albertynki, zachęcał do tworzenia przedszkoli i ochronek prowadzonych przez siostry zakonne i parafie. W ten nurt działalności charytatywnej wpisuje się również czynne zaangażowanie i wsparcie budowy stacjonarnego hospicjum w Tarnowie, prowadzonego przez Fundację „Kromka Chleba”, jak również promowanie posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., którzy w liczbie ok. 700 mężczyzn, w niedzielę i święta zanoszą Komunię świętą do osób chorych i starszych.
Celem usprawnienia działalności centrali diecezjalnej, jaką jest Kuria podjął decyzję przeniesienia jej do nowego budynku, dzięki czemu wszystkie agendy kurialne dostępne są w jednym miejscu.
Z ojcowską miłością myślał o kapłanach, czego świadectwem jest trwający generalny remont i przebudowa Domu Księży Emerytów w Tarnowie, jak również osobista i przez swojego delegata bieżąca pomoc księżom chorym, emerytom i rencistom. W trosce o odpowiedni poziom duchowy i duszpasterski zorganizował formację kapłanów na poziomie diecezjalnym i dekanalnym, zachęcał do wspólnej kapłańskiej modlitwy brewiarzowej i otwierania kaplic domowych na plebaniach.
Oczywiście, nie można zapominać o ogromie pracy duszpasterskiej na co dzień wykonywanej, a sprowadzającej się do głoszenia słowa Bożego, celebrowania sakramentów świętych, kierowania wspólnotą wiernych.
Trudno objąć słowami i pamięcią wszystkie dokonania Księdza Biskupa Wiktora Skworca. Te wymienione wystarczą już, by przekonać się jak wiele zawdzięcza mu nasza diecezja.
Przed ingresem do tarnowskiej Katedry, który nastąpił 25 stycznia 1998 roku, biskup Wiktor wspomniał podczas Eucharystii celebrowanej w Katedrze katowickiej ofiarnych pasterzy tarnowskiej diecezji, którym „pokolenia stawiały pomniki i wypisywały słowa: dilexit Ecclesiam” – „umiłował Kościół”. Czas Twojej, Księże Arcybiskupie, oddanej służby Kościołowi tarnowskiemu, wpisuje się znakomicie w chlubne dziedzictwo naszej diecezji i także zasługuje na pomnik. Dlatego stawiamy Ci dzisiaj pomnik wdzięczności i uznania, modlitwy i nie gasnącej miłości. Ten pomnik wznoszą solidarnie biskupi i kapłani, diakoni i alumni, osoby życia konsekrowanego i wierni świeccy, członkowie ruchów i stowarzyszeń katolickich, parafialnych rad duszpasterskich i gospodarczych, instytucji diecezjalnych i świeckich oraz dzieci i młodzież, chorzy i starsi, którzy niejednokrotnie przekonywali się, że dla Ciebie umiłowane oblicze Kościoła ma rysy ich twarzy.
Bogu niech będą dzięki za dobro, które stało się naszym udziałem w ciągu minionych lat dzięki biskupowi Wiktorowi – za to, że przeprowadził Kościół tarnowski z wiarą, nadzieją i miłością przez próg nowego tysiąclecia. Hymn wdzięczności za wielkie dzieła, jakich doświadczyliśmy dzięki pasterskiej posłudze naszego Biskupa wyśpiewamy podczas Eucharystii celebrowanej w tarnowskiej Katedrze dnia 19 listopada, na tydzień przed jego ingresem do katedry katowickiej.
Ukochani Diecezjanie!
W tych wyjątkowych dniach otoczmy serdeczną modlitwą osobę Ks. Arcybiskupa Wiktora Skworca, jak również diecezję tarnowską i archidiecezję katowicką. Niech Kościół tarnowski i katowicki pozostaną, zgodnie z wolą Jezusa i z zawołaniem biskupim Arcybiskupa Wiktora, miejscem oddawania czci Bogu w Duchu Świętym – in Spiritu Sancto.
Księdza Arcybiskupa zawierzamy macierzyńskiej opiece Maryi – Patronki naszej diecezji. Niech pełna łaski i Ducha Świętego wyprasza nowemu Metropolicie katowickiemu jak największy udział w Jej przywilejach. Pasterskie posługiwanie Księdza Arcybiskupa powierzamy także wstawiennictwu Tego, który zawsze stał obok Maryi i który stanął również przy biskupie Wiktorze w dniu jego biskupiej konsekracji – 6 stycznia 1998 roku. Niech bł. Jan Paweł II wspomaga Księdza Arcybiskupa w dalszej pięknej i owocnej służbie Bogu i Kościołowi.
† Wiesław Lechowicz † Andrzej Jeż
Biskupi Pomocniczy Diecezji Tarnowskiej