WRĘCZONO NAGRODY DZIEDZICTWA KPA-Illinois w 2012 r.

Celem Bankietu Dziedzictwa jest uhonorowanie zasłużonych postaci dla Polonii, wspólne celebrowanie Polsko-Amerykańskiego Dziedzictwa oraz podkreślenie wkładu Kongresu Polonii Amerykańskiej w stanie Illinois w promowanie polskiej kultury, w działalność charytatywną, kulturalną, ekonomiczną i sprawy polityczne Polonii.  
Tegorocznymi laureatami Bankietu Dziedzictwa organizowanego przez KPA-Illinois są osoby o wielu osiągnięciach w USA, zasłużone dla Polonii i dla promocji spraw polskich. Rożnorodność osiągnięć,  nagród, jest odzwierciedleniem zainteresowań, umiejętności Amerykanów polskiego pochodzenia.

Laureaci Bankietu Dziedzictwa przy stole honorowym. Harcerze obwodu chicagowskiego wnieśli sztandary: Polski i USA

Mistrzem ceremonii w czasie Bankietu Dziedzictwa był Charlie Wojciechowski, popularny dziennikarz TV NBC, kanał 5. w Chicago.

Narodowe Hymny odśpiewana zostay przez dr Krzysztofa Kubika oraz pana Richarda Gersten.
Wręczania nagród dokonała Mary Anselmo, Prezydent KPA-Illinois.
Oprawę artystyczną  przygotował zespół Pieśni i Tańca „WICI”. Szczególnie wzruszenie wywołali tancerze zapraszając do  wspólnego odtańczenia Poloneza kilkadziesięciu uczestników bankietu.

Oprawę muzyczną bankietu przygotował znakomity skrzypek pan, Anthony Kolakowski 

Tegoroczne Nagrody Dziedzictwa otrzymali:

Dr Wiesław K. Binienda

Nagroda Dziedzictwa 2012 – Prof. Wiesław Binienda
Dr. Wiesław Binienda pracuje obecnie jako profesor i Dziekan Wydziału Inżynierii, na Uniwersytecie w Akron, w stanie Ohio. Ukończył studia inżynierskie na Politechnice Warszawskiej,  kilka lat potem zrobił doktorat z inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie Drexel w Filadelfii.
Dr. Binienda jest światowej klasy specjalistą od wytrzymałości materiałów i struktur, dyrektorem laboratorium wysokiej energii.  Jako naukowiec współpracuje od wielu lat z NASA.  Uczestniczy w wielu innych projektach  badawczych na szczeblu federalnym i stanowym.
Profesor Binienda napisał lub współredagował  52. artykuły naukowe, 20 technicznych opracowań dla NASA i około 90 innych publikacji.  Pod jego kierunkiem napisano 15 doktoratów i kilkanaście prac magisterskich.
Otrzymał wiele profesjonalnych wyróżnien, a wśród nich przyznano mu w 2004 roku prestiżową nagrodę NASA „Turning Goals Into Reality”.
Od 2010 roku jest głównym redaktorem czasopisma dla inżynierów „Journal  of Aerospace Engineering”
Prof. Binienda wielokrotnie prowadzi wykłady nie tylko na jego obecnej uczelni  w Akron, ale także w wielu innych uczelniach i instytucjach w USA.  Był głównym prelegentem na konferencji ASCE Earth and Space, w Pasedenie w Kalifonii w marcu 2012 r.  
We wrześniu 2012 roku wygłosił wykład w Chinach, jako ekspert od spraw lotnictwa, gdzie zaprezentował jego analizę katastrofy lotniczej Tu-154 pod Smoleńskiem, która wydarzyła się 10 kwietnia, 2010 roku,  w której zginęło 96 osób, łącznie z Lechem Kaczyńskim, Prezydentem RP.
Laureat tegorocznej Nagrody Dziedzictwa utrzymuje współpracę z Politechniką Warszawską, gdzie ukończył studia inżynierskie.   W maju 2012 roku uczestniczył jako główny prelegent w czasie Polsko-Francuskiego Sympozjum w Dziedzinie Mechaniki.
Dr. Binienda jest żonaty.  Jego małżonką jest Maria Szonert Binienda, prawnik i pisarz.
Kongres Polonii Amerykańskiej – stan Illinois uhonorował osiągnięcia zawodowe prof. Wiesława Biniendy i jego wkład na rzecz Ameryki, Polonii i Polski.  Prof. Bienienda jest przykładem człowieka sukcesu, który pokonał wiele barier, aby rozwinąć umiejętności i wiedzę zdobytą w Polsce, poszerzył  je na amerykańskich uczelniach i jest przykładem osiągnięć w swojej dziedzinie dla specjalistów, ai jednocześnie mentorem dla młodego pokolenia. Gratulujemy!
Prof. Binienda dziekował za przyznanie mu nagrody. Wielu jego zwolnenników z etuzjazmem przyjęło wreczenie mu Nagrody Dziedzictwa.

GEORGE I SŁAWA ŚWIDERSCY – Nagroda za Całokształt Osiągnięć
George Świderski wychował się na Pomorzu, w Północnej części Polski.  Jego ojciec był leśnikiem w Borach Tucholskich.  Odziedziczył po ojcu zamiłowanie do natury i myślistwa.  

W młodości uwidoczniły się też jego zamiłowania artystyczne.

Mary Anselmo, George i Sława Świderski i Charlie Wojciechowski

 W 1960 roku przyjechał do Stanów Zjednoczonych dzięki pomocy jego starszego brata Henryka, który przybył do Stanów Zjednoczonych po II wojnie światowej.  George i jego rodzice zostali zaproszeni do USA.
George jako młody człowiek szybko zaadaptował sie w nowym, amerykańskim otoczeniu. Zaczął angażować się w organizacjach polsko-amerykańskich takich jak: Harcerstwo, Chór Chopina, Polski Związek Ziem Zachodnich.  W latach 1960 tych, kontynuował rozwój swoich zainteresowań artystycznych i rozpocząl studia w Art Institute of Chicago (Instytucie Sztuki w Chicago). Uczestniczył w wystawach organizowanych w różnych stanach, w czasie których otrzymał wiele nagród i uznanie za jego obrazy olejne.
W 1964 roku pojechał na pokładzie statku Stefan Batory do Polski, aby odwiedzić rodzinę, przyjaciół i swoją dziewczynę.  W Polsce poślubił Sławę, która była odtąd jego stałym partnerem myśliwskim.  Pod koniec lat 1960-tych zaczął się interesować preparowaniem zwierząt. Wykorzystując swoje umiejętności artystyczne i wykształcenie, stał się w krótkim czasie mistrzem w swojej nowej profesji.
George założył w 1977 roku swoja pracownię wyprawiania zwierząt Old World Taxidermy, w Palatine, w zachodniej części aglomeracji chicagowskiej.  
George, Sława i ich córka Krystyna często podróżują po Stanach Zjednoczonych, Ameryce Środkowej, Wyspach Karaibskich, Afryce, przeplatając to częstymi wizytami w Polsce.  
George uczestniczy często w wyprawach Safari Club International i podróżuje do Afryki: w szczególności do Południowej Afryki, Mozambiku, Zimbabwe.
Galeria Państwa Świderskich Old World Taxidermy jest wypełniona różnorodną sztuką afrykańską.
Wsród wielu zdjęć znajdujących się w pracowni można zobaczyć wiele ciekawych wydarzeń uchwyconych i utrwalonych przez obiektyw. Jest tam zdjęcie George’a z Georgem Bushem Sr. , który był zapalonym mysliwym i z dedykacją byłego prezydenta dla właściciela pracowni.
Świderscy goszczą w swojej rezydencji przedstawicieli różnych organizacji polonijnych z Chicago, artystów, organizują koncerty, pomagają też w zbieraniu funduszy na różne cele charytatywne.  
Sława Świderska jest niezwykle wytrawnym myśliwym. Zdobyła 40. dużych trofeów (big game trophies). Są to wyróżnienia, o których mogą tylko marzyć inni myśliwi. Głównymi celami dla George’a i Sławy Świderskich jest ochrona przyrody, prawa myśliwych do polowania jako „dżentelmeńskiego sportu”i konstytucyjne prawo do posiadania broni.  

Przemawia laureatka, Magdalena Solarz

MAGDALENA SOLARZ – Nagroda Kulturalna
Magdalena Solarz przyjechała z Polski do Chicago w 1974 roku.  Jej dziadkowie: Zofia i Ignacy Solarz byli założycielami pierwszego polskiego Uniwersytetu Ludowego. Pani Magdalena kontynuuje piękne tradycje swoich dziadków jako założyciel i Dyrektor Artystyczny zespołu WICI Song and Dance Company, reprezentacyjnego zespołu Związku Narodowego Polskiego.
Zespół WICI ma na swoim koncie wiele artystycznych sukcesów. Pani Solarz bardzo wysoko ceni sobie przyznanie jej przez rząd Polski wysokiego odznaczenia w postaci Złotego Krzyża Zasługi za promowanie polskiej sztuki i kultury poprzez taniec i muzykę.  Wśród innych jej osiągnięć jest umieszczenie jej na liście jako Mistrz  (Master Teacher) przez stanowy Departament d/s Sztuki.  Jest także laureatem kilku stanowych grantów przyznawanych Etnicznym Programom Artystycznym w stanie Illinois.   
Otrzymała także wyróżnienia i listy gratulacyjne od Prezydenta George’a W. Busha, byłych gubernatorów  Illinois: Jima Edgara, George’a Ryana; burmistrza Chicago – Richarda Daley’ego i byłego skarbnika stanu Illinois – Judy Baar Topinki.
W marcu 2012 roku pani Solarz została wybrana głównym choreografem Gali Koncertowej Polskich Szkół Sobotnich w której wystąpiło 600 wykonawców.

Zespół WICI składa się z 80 dorosłych tancerzy, śpiewaków i muzyków oraz z grup młodzieżowych i dziecięcych, w których występuje 200 dzieci.  
Zespół WICI występował w wielu innych krajach poza USA, włączając w to Polskę, Kanadę, Meksyk, Włochy i Wyspy Karaibskie, w których  popularyzował polską kulturę, taniec i śpiew.
Wśród wielu jej osiągnięć artystycznych należy wymienić wystąpienia WICI w przedstawieniach takich jak Dziadek do Orzechów, Jezioro Łabędzie, Śpiąca Królewna, Coppelia a także współpracę  z Międzynarodowym Teatrem Muzycznym w Chicago w przedstawieniach największych polskich oper narodowych: Halce i Strasznym Dworze Stanisława Moniuszki, jak również w operetce Księżniczka Czardasza, Theodora Cottrau.   Współpracowała także z tancerzami największych polskich teatrów: Teatru Wielkiego w Warszawie i Teatru Wielkiego w Łodzi.
Magdalena Solarz wykształciła w czasie jej długoletniej kariery zawodowej setki dzieci i młodzieży amerykańskiej polskiego pochodzenia, które występują w 60 przedstawieniach każdego roku. Jej życie i działalność artystyczna nastawione są na przechowanie dziedzictwa polskiej kultury poprzez pieśni, taniec i muzykę.

Przemawia Wanda Urbańska

WANDA URBAŃSKA – Nagroda Dziennikarska
Wanda Urbańska jest Dyrektorem Jan Karski U.S. Centennial Campaign. Dzięki tej kampanii zaproponowano Jana Karskiego, emisariusza polskiego podziemia do nominacji do Prezydenckiego Medalu Wolności, najwyższego odznaczenia cywilnego w Stanach Zjednoczonych. Nominacja została wniesiona w 2011 roku.
Prezydent Obama dokonał pośmiertnego wręczenia Medalu Wolności dla Jana Karskiego w czasie uroczystości w Białym Domu w dniu 29 maja, 2012 roku.

Pani Urbańska wykorzystała swoje wieloletnie doświadczenie w dziedzinie strategicznego planowania, umiejętności dziennikarskie i umiejętności w dziedzinie PR do realizacji przedsięwzięcia Jan Karski U.S.Centennial Campaign www.jankarski.net.
Na bazie doświadczeń  Centennial Campaign, organizatorzy założyli fundację im. Jana Karskiego w Chicago i siostrzaną fundację w Warszawie. Nowa fundacja poszukuje sposobów włączenia życia i dziedzictwa Dr. Jana Karskiego do szkolnych programów nauczania i podniesienia poziomu wiedzy w tej sprawie w Stanach Zjednoczonych i w Polsce.

Wanda Urbańska jest autorką i współautorką dziewięciu książek, a wśród nich: „The Heart of Simple Living: 7 Paths to a Better Life, (Krause: 2010).  Pani Urbańska była także gospodarzem i producentem serii programów telewizyjnych „Simple Living with Wanda Urbańska”.  Jej artykuły ukazają się na w takich publikacjach jak Los Angeles Times, Chicago Tribune, Natural Home, jak również w wielu innych publikacjach.
Urbańska jest absolwentem Uniwersytetu Harvarda i częstym gościem w Polsce, kraju ojczystym jej ojca.
Wanda Marie Urbanska urodziła się w South Bend, w stanie Indiana, gdzie jej ojciec  Edmund Stephen Urbański, był gościnnym wykładowcą na uniwersytecie  Notre Dame.  
Urbańska otrzymała w 2006 roku prestiżową nagrodę „Amicus Poloniae” („Przyjaciel Polonii”) za promocję współpracy polsko-amerykańskiej.  
Bronislaw Komorowski, Prezydent RP odznaczył ją Krzyżem Kawalerskim w dniu 26 września, 2012 roku za jej  jej pracę na rzecz poprawy więzi pomiędzy Polską a Stanami Zjednoczonymi.

Tańczy zespół „Wici”

HALINA I STANISŁAW URBANIAK – Nagroda Dobroczynności
Stanisław i Halina Urbaniak urodzili się i wychowali w południowej Polsce i przyjechali do Chicago w latach 1980.tych.  W roku 1992 otwarli swój pierwszy sklep, Cicero Deli. W związku z ogromnym zapotrzebowaniem na polskie produkty otwarli w 1998 roku drugi, większy sklep the Montrose Deli.  Ich sklepy przyciągają ogromne rzesze zadowolonych klientów nie tylko z Chicago, ale także z innych stanów.  

 
Działalność charytatywna ma dla Państwa Urbaniaków ogromne znaczenie, szczególnie jest ona związana ze środowiskami kościelnymi.  Są dumni ze sponsorowania różnych projektów w Bazylice Św. Jacka, w Jezuickim Centrum Milejnijnym, wspierają także Kościół Św. Ferdynanda, Św. Stanisława Kostki, Kościół Św. Trójcy i kościoły w Polsce.  Za ich działalność na rzecz Kościoła Katolickiego otrzymali od kardynała Józefa Glempa nagrodę: W Posłudze dla Kościoła i Narodu”.
Państwo Urbaniakowie wspierają wiele innych szlachetnych przedsięwzięć charytatywnych, fundacje, organizacje, w szczególności zaś te, które promują polską historię i kulturę. Przez wiele lat wspierali Dar Serca (Gift from the Heart Foundation), wspierali także budowę Pomnika Katyńskiego w Niles, k. Chicago.
Państwo Urbaniakowie pomagali na przestrzeni ostatnich 20. lat także wielu indywidalnym osobom, które znalazły się w trudnych sytuacjach życiowych. Wspierali wiele polonijnych inicjatyw poprzez dostarczenie żywności, ale także finansowo.
S.P. Prezydent Lech Kaczyński odznaczył Stanisława Urbaniaka w 2009 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Reczpospolitej Polskiej za jego działalność humanitarną i filantropijną.   

Mirosława Link z matką Elizabeth Link

ELIZABETH I MIROSŁAWA LINK – Nagroda Środowiskowa
Elizabeth Barbara Graf Lunk urodziła się w Warszawie przed II wojną światową. W wieku 12 lat została zabrana przez hitlerowców na przymusowe roboty do Niemiec.  Po wojnie ona i jej rodzina zostały umieszczone w obozie dla uchodżców wojennych. W obozie rozpoczęła formalną edukację i zaczęła sie angażować w harcerstwie. W czasie jej zajęć harcerskich nauczyła się Bożonarodzeniowych dekoracji na choinkę., tam poznała również swojego męża.

W 1948 roku Elizabeth i jej rodzina zdecydowali sie na emigrację do Stanów Zjednoczonych. Przypłynęli na statku S.S.  Marine Flasher do Nowego Jorku, a potem osiedlili się w Chicago.  W sierpniu 1950 roku Elizabeth poślubiła Edwarda (ś.p.). Urodziła im się trójka dzieci: Krysia, Mircia i Jurek.  Mrs. Link z dumą podkreśla, że wszystkie jej dzieci mówią, czytają i piszą po polsku. Działają również aktywnie w polonijnych organizacjach, w kościołach i wszyscy mają ukończone studia magisterskie.  Gdy jej dzieci dorosły, pani Elizabeth miała więcej czasu na rozwinięcie jej ukrytych talentów, szczególnie umiejętności kulinarnych i szydełkowania.  To stało się przyczynkiem do 58. letniego zamiłowania w robieniu dekoracji świątecznych.
W 1954 p. Marian Proszowski, jeden z polonijnych przywódców harcerskich , został Przewodniczącym Komitetu odpowiedzialnego za wystawę Bożonarodzeniowych choinek „Boże Narodzenie Na Świecie i Świąteczne Światła” („Christmas Around The world and Holidays of Lights”) w Muzeum  Nauki i Przemysłu w Chicago (Museum Of Science and Industry (MOSAI).
Od tego czasu  pani Elizabeth zaczęła tworzyć świąteczne dekoracje i robi to do dzisiaj.  Jej córki Mircia i Krysia podążyły jej śladami i również zajmują się tworzeniem dekoracji świątecznych. Od 2002 roku Mira przejęła inicjatywę. Teraz jej matka jej pomaga. Planowanie dekoracji świątecznej choinki zajmuje jej miesiące. Mirosława studiuje uważnie polską sztukę ludową, stroje regionalne, ubiory, tańce, w poszukiwaniu najlepszych pomysłów na dekoracje choinki w Muzeum Sztuki i Przemysłu.   Dekoracje są przygotowywane w mieszkaniu p. Elizabeth, gdzie stoi 12. stopowa choinka, która jest dekorowana 350-400 ręcznie robionymi  dekoracjami.
W ostatnich 20. latach pani Elizabth odwiedziła wiele chicagowskich bibliotek, gdzie dzieliła się swoją wiedzą z dziećmi na temat ręcznego robienia dekoracji świątecznych.  Wspólnie z córką dekorują od wielu lat choinkę w biurze Skarbnika Powiatu Cook, Marii Pappas.

Mirosława (Mircia, Mira) Link urodziła się w Chicago, tutaj kończyła szkołę średnią, potem pielęgniarskie studia licencjackie na Uniwersytecie Illinois, a potem studia magisterskie w dziedzinie pielęgniarstwa w Northern Illinois University. Od 2005 roku jest przewodniczącą dorocznego Balu Amarantowego w Chicago.
Dzieki zaangażowaniu takich osób jak Elizabeth i Mira przekazywane są polskie tradycje świąteczne kolejnym pokoleniom Polaków.

Mary Anselmo, Michał Lachowicz i Charlie Wojciechowski

MICHAŁ LACHOWICZ – Nagroda Biznesowa
Michael Lachowicz jest pasjonatem gotowania od najmłodszych lat.  W wieku 13. Lat pracował już etatowo w jednym z chicagowskich hoteli. Po ukończeniu szkoły średniej w Elgin wybrał się do Nowego Jorku, aby studiować w prestiżowej szkole kucharskiej Culinary Institute of America (CIA).
W czasie studiów zapoznał się z kuchnią Maxima Ribera, członka francuskiego szkoły gotowania Maitres Cuisiniers de France.   Michael uczył się sztuki kulinarnej pod okiem Ribery przez dwa lata, po czym powrócił do Chicago i przez trzy lata praktykował w renomowanej francuskiej restauracji  Le Francais w Wheeling, w stanie Illinois.  
Michael otrzymał potem propozycję Szefa Kuchnii w restauracji Cafe La Cave w Des Plaines, Illinois.   Potem wyjechał na kilka miesięcy do Francji, aby pracować dla swojego przyjaciela w restauracji Pierre Orsi w Lyonie.  Z nowymi doświadczeniami i wiedzą o francuskiej kuchnii powrócił do do Stanów Zjednoczonych i objął pozycję Szefa Kuchnii w Chef de Cuisine w Highwood, Allouette Restaurant.

Kolejną jego inicjatywą było otwarcie renomowanej restauracji ze swoim bratem Les Deux Gros, w Glen Ellyn, Illinois.  Restauracja ta otrzymała wiele cennych nagród i wyróżnień, włącznie z nazwą „Restauracja Roku” („Restaurant of the Year”), przyznanej jej w 2002 roku przez gazetę Chicago Sun-Times.  Innym z wyróznień było określenie „Cztero Gwiazdkowa”, „Szef Kuchnii, któremu warto się przyjrzeć”.  
Chicago Magazine umieścił restauracje na jedenastym miejscu wśród dwudziestu najlepszych chicagowskich restauracji w 2002 roku.  Restauracja Les Deux Gros była opisywana przez czasopisma jak Bon Apetit, Gourmet i inne.
W 2005 roku Michael Lachowicz otwarł nową restaurację o nazwie  Michael w Winettka, Ill.  Goście mogą tam posmakować przysmaków francuskiej kuchnii i być obsłużeni w niezwykle elegancki i pedantyczny sposób przez pracowników.  

Dr Geraldine Balut Coleman

DR. GERALDINE BALUT COLEMAN – Nagroda Prezydenta KPA-Illinois
Geraldine Balut Coleman urodziła się w Michigan. Jest córką Bronisława (Bruno) Baluta i śp. Pelagia (Blanche) Bielska Balut. Ukończyła studia licencjackie i magisterskie na Uniwersytecie  Detroit. Doktorat zrobiła na Uniwerystecie Loyola w Chicago.
Uczyła matematyki przez 35 lat w szkole średniej Loyola Academy w Wilmette, Illinois.
Pani Coleman jest dyrektorem Polish Women’s Civic Club i Vice-Prezydentem Legionu Młodych Polek (Legion of Young Polish Women). Zasiada w Radzie Nadzorczej Muzeum Polskiego w Ameryce (PMA), gdzie jest Sekretarzem, a także w Fundacji działającej na rzecz zapobiegania chorobom nowotworowym przy Uniwersytecie Chicago – Women’s Board of the University of Chicago Cancer Research Foundation. Jest również członkiem Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce (PIASA), Kongresu Polonii Amerykańskiej w Illinois, Polish Women’s Alliance of America. Jest również szefem Chicagowskiego Oddziału, zastępcą redaktora i dziennikarzem Polish American Journal,  miesięcznika wydawanego w języku angielskim.
Jej głównym przedmiotem badań jest kultura polska. Wygłaszała wykłady w wielu miejscach, dla uczniów polskich szkół sobotnich, dla polonijnych studentów. Jest autorem wielu artykułów dotyczących spraw polsko –amerykańskich.
Otrzymała wiele wyróżnień od przedstawicieli szkół średnich, uczelni, władz powiatu Cook.
Dr. Coleman jest ekspertem w dziedzinie pisania grantów, w redagowaniu książek pamiątkowych i artykułów dla instytucji charytatywnych. Dzięki jej staraniom podniesiono poziom zbierania funduszy dla  kilku organizacji charytatywnych.

 

Robert Johnson z biura Senatora Marka Kirka z Irene Moskal, WicePrezesem KPA-Illinois i Andrzejem Mikołajczykiem, autorem

Polonez. Tańczy zespół „Wici” i uczestnicy bankietu


Tekst opr. Andrzej Mikołajczyk
Zdjecia: Krystyna Teller, POLISH NEWS

Już wkrótce duża galeria zdjęć na polishnews.com