Ekspozycja mody dziewiętnastowiecznej nie tylko we Francji
Charakterystyczny styl epoki
Charakterystyczny dla doby XIX wiecznej styl obowiązującej mody, nazwany jest zwyczajowo „komunikacyjnym. Dlatego otrzymał on tę nazwę, ponieważ w jego tworzeniu brany był pod uwagę każdy zawód, a jego głównym nurtem było wyeksponowanie tego co najładniejsze jest w człowieku, mimo wykonywanej pracy.
Redakcja Polish News, zaproszona została do Muzeum Orła Białego w Skarżysku- Kamiennej, na wystawę mody z okresu XIX wieku.
Przede wszystkim różnorodność
Rozmaitość dziewiętnastowiecznej mody, a właściwie wrażliwość na nią, świadczą rzecz jasna o kulturze społeczeństwa, ale też i o aktualnej polityce. Ubiór odzwierciedlał zatem nie tylko zachodzące zmiany społeczne, ale był on między innymi pewnego rodzaju manifestacją poglądów politycznych. Dla przykładu w dobie osiemnastowiecznej, ogromny wpływ na ludzkie stroje miała rewolucja francuska. Noszenie w tamtym czasie eleganckiego ubioru, często było wręcz niebezpieczne.
Czasy napoleońskie
Gdy cesarz Francuzów Napoleon doszedł do władzy, szybko powrócono oczywiście w modzie do form klasycznych. „Empire” jako styl mody wzorował się głównie na Grecji i Rzymie, a stamtąd styl ten szybko przedostał się do Polski. Moda damska nawiązywała wręcz do wzorów antycznych. W sposób bardzo wyjątkowy, podkreślała ona kobiecość i urokliwość niewieścią. Modne suknie rzecz jasna długie, musiały być zwiewne, lekkie, a przede wszystkim proste. Miały one podniesiony stan i głęboki prostokątny dekolt. Chętnie suknie takie szyto z muślinu, z krótkimi rękawkami, z lekką dekoracją koronkową lub falbaniastą. Ponieważ do takich sukni nie można było doszyć kieszeni, nieodzowna w tym wypadku stała się torebka, uszyta z tego samego materiału co suknia. Uzupełnieniem takiego stroju kobiecego był nieodłączny kaszmirowy szal, a z biegiem czasu długie aż za łokieć rękawiczki.
Po roku 1821
Po upadku Napoleona, bez mała natychmiast na całym Starym Kontynencie zmienił się sposób ubierania. Stroje kobiece stawały się bardziej dostojne. Suknie oczywiście były obszerne, udrapowane, a talia została obniżona. Dekolty zasłaniano szalami, a rzadziej pelerynkami. Na głowach pań pojawiły się kapelusze typu budki, czepki, lub nawet kapturki koniecznie ozdobione strusimi piórami lub kwiatami.
A mężczyźni…
W XIX wiecznej modzie męskiej na Starym Kontynencie, zauważamy obowiązkowy surdut, kamizelkę i rzecz jasna spodnie. W owym czasie ogromną karierę zrobił frak. Kolorystyka męskiego ubioru należała raczej do stonowanych, ale na uwagę zasługują odcienie brązu, granaty i czerń. Kolorowe w tym wypadku były jedynie krawaty.
Obcisłe spodnie
Spodnie panowie na początku nosili raczej obcisłe, które sięgały im jedynie do połowy łydki. Z biegiem czasu stopniowo się one wydłużyły. Koszule posiadały wysokie kołnierze, a szyję dodatkowo owijano „halsztukiem”, czyli innymi słowy chustą. Fryzury panów, początkowo wyglądały jak „uczes” rzymskich cesarzy. Były one rzecz jasna spiętrzone tuż nad czołem. Obowiązkowym nakryciem głowy był cylinder, szyty najczęściej z czarnego jedwabiu.
Te wszystkie cudowności z epoki XIX wieku, Polish News zobaczył w skarżyskim muzeum.
Ewa Michałowska- Walkiewicz