Farmacja zajmuje się zarówno lekami syntetycznymi, jak i pochodzenia naturalnego, ale także składnikami lekowymi, kosmetycznymi oraz żywnościowymi, używanymi na szeroką skalę. Warto jest zatem, prześledzić historię tej wspaniałej dziedziny naukowej.
Apteka, początki XX wieku
Leczono się ziołami
– W początkach wieków średnich, oprócz substancji ziołowych, które szeroko aplikowano chorym, nie znano stałych preparatów farmaceutycznych. Nie można zatem w tamtym okresie mówić, o aptekarzach a także o takowej dziedzinie naukowej. Zioła podawali zarówno medycy, a także i zielarki, które doskonale orientowały się w swojej sztuce, przynoszenia ulgi cierpiącym – relacjonuje Jagoda Spychalska- Zaród.
Znano się na leczeniu ran
– W wieku wojen, czyli inaczej mówiąc w siedemnastym stuleciu, trochę bardziej rozwinęła się sztuka aptekarska, jednak nie możemy jeszcze w tym miejscu mówić o powstaniu zawodu aptekarza. Dalej leczenie chorych opierało się upuszczaniu krwi, stosowaniu pijawek leczniczych oraz podawaniu naparów ziołowych. Ponieważ nasz kraj wówczas nękany był przez kilku agresorów, znano się wówczas wyśmienicie na leczeniu ran i obrażeń związanych z wyjmowaniem z ciała ludzkiego pocisków pistoletowych i grotów strzał – opowiada Wiktor Nowak.
Dom aptekarski
Rozwój sztuki aptekarskiej
– W dziewiętnastym stuleciu, można mówić o znacznym rozwoju sztuki aptekarskiej. Jednak nie był to intratny zawód, przynoszący spore miesięczne profity. Często też bywało, że to lekarze nauczyli się otrzymywać pierwsze substancje farmaceutyczne. Często zatem, tuż po postawieniu choremu diagnozy, sprzedawali mu takowy specyfik. Ale już wtedy, następował sukcesywny rozwój farmacji, jako sztuki leczenia chorego konkretnymi substancjami leczniczymi. Jak czytamy w książce Poli Gojawiczyńskiej „Dziewczęta z Nowolipek”, … „aptekarza należy nie brać za męża, bo cóż to za byle jaki fach…”- cytuje Aniela Roskowiczowa.
Dynamiczny rozwój aptekarstwa
– Na początku dwudziestego stulecia, nastąpił gwałtowny rozwój aptekarstwa. Pojawiały się nowe apteki, umiejscowione w Domach Aptekarskich. Zakłady farmaceutyczne, posiadały pozwolenia na uprawę roślin leczniczych, z których na szeroką skalę produkowano leki. W 1921 roku, obszar użytkowany pod uprawę roślin leczniczych dochodził do dwunastu hektarów, a w dwa lata później wyniósł już piętnaście hektarów. Do uprawy wprowadzono kolejne rośliny takie jak: mydlnicę lekarską, arcydzięgiel oraz miłek wiosenny. Jak grzyby po deszczu, pojawiały się apteki w dużych miastach polskich, a zawód farmaceuty, należał już do tych bardziej prestiżowych – dodaje Adam Dzięcioł.
W dziewiętnastym wieku, w aptece mogła pracować każda osoba, znająca się na buchalterii. Od dwudziestego wieku, w aptece i punktach aptekarskich, mogli już tylko pracować wykształceni farmaceuci. W podkieleckiej miejscowości Tokarania, zachowało się kilka aptek sprzed wielu lat, pozwolono nam je sfotografować, aby czytelnicy Polish News, mogli zobaczyć jak przed wiekami, wyglądały miejsca, w których kupowano leki. Od dnia 13 do 15 maja, obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Farmacji, zatem warto jest zagłębić się w historię tej dziedziny naukowej.
Ewa Michałowska- Walkiewicz