Redakcja Polish News, wraz z Towarzystwem Miłośników Kultury Polskiej Województwa Mazowieckiego, wybrała się w podróż celem poszukania najpiękniejszych i zarazem najstarszych fresków ściennych. Trasa naszej eskapady przebiegała od Lublina, aż po Warszawę.
Fresk znaczy świeży
Fresk, we włoskiej interpretacji tego słowa, znaczy świeży. Polega ten typ malarstwa ściennego, na malowaniu na mokrym tynku, farbami odpornymi na alkaliczne działanie zawartego w zaprawie wapna. Nazwa fresk odnosi się tylko do tych malowideł, które zostały wykonane na mokrym i świeżo nałożonym tynku.
Zdaniem eksperta
Fresk jest jedną z najtrudniejszych technik malarstwa ściennego, ponieważ przy jego stosowaniu dokonywanie jakichkolwiek poprawek i zmian w malowaniu jest niemożliwe. Należy jednak do najtrwalszych rodzajów malarstwa, stąd jego częste stosowanie. Początki fresku sięgają starożytności. Do znanych fresków należą minojskie, przedstawiające aspekty religijne, motywy roślinne i zwierzęce oraz tauromachie, czyli inaczej mówiąc sceny walki z bykami- wtrąca Ewa Markowska historyk.
Buon fresco
Na przełomie czternastego i piętnastego stulecia, prawdziwe freski zwane buon fresco (wykonywane na świeżym i jeszcze wilgotnym tynku), malowane były dość rzadko. Jedyne przykłady zastosowania tej techniki w tym czasie, to freski znajdujące się w kaplicy Scrovenich w Padwie oraz w kaplicy Branccacich we we Florencji. W tym okresie, bardziej znany był częściowy fresk, czyli al fresco, który malowano po wyschnięciu tynku i nanoszono na nim stosowne poprawki, stosując wiele barwników organicznych.
Nasza wycieczka zatrzymała się w wielu pałacach i dworkach województwa mazowieckiego, lubelskiego oraz świętokrzyskiego. Najbardziej piękne freski, urzekły nas w województwie mazowieckim oraz świętokrzyskim w Pałacach Tarnowskich i Odrowążów. Wyprawa ta była dla nas wszystkich świetną lekcją historii i sztuki.
Ewa Michałowska – Walkiewicz