Na tę pamiątkę, wierni kościoła katolickiego, do dziś przychodzą do kościoła w to święto z palmami, które są poświęcane przez kapłana, a następnie przechowywane są one w domach, aż do zapustów roku następnego, czyli do ostatnich dni karnawału, by po ich spaleniu uzyskać popiół, potrzebny do posypywania ludziom głowy w Środę Popielcową.
W uroczystościach wielkanocnych ważne miejsce zajmuje Wielki Czwartek, który zgodnie ze słowami ewangelii, jest dniem ustanowienia Przenajświętszego Sakramentu. W tym to czasie, Jezus wraz z dwunastoma apostołami na ostatniej wieczerzy, łamał chleb i dzielił się nim z wszystkimi. Dzień ten jest czasem pokoju, dobra i zadumy nad czasem naszego zmartwychwstania wzorowanym na zmartwychwstaniu Syna Bożego.
Przy ołtarzu, zwanym ciemnicą, lub turmą odbywa się całodobowa adoracja Najświętszego Sakramentu, połączona ze śpiewem tak zwanych gorzkich żali. Tymczasem w ołtarzu głównym, przygotowywany jest symboliczny Grób Pański z odświętną dekoracją tego miejsca. W Wielki Piątek zaś, do przygotowanego Grobu, przenoszony jest z ciemnicy Przenajświętszy Sakrament, gdzie w monstrancji wystawiony on jest do publicznej adoracji wszystkich parafian i zebranych w kościele ludzi. Od rana do wieczora, adorują go dzieci i młodzież, a w nocy dorośli chrześcijanie. Podczas uroczystych i wspólnych modlitw, wszyscy oddają cześć i uwielbienie dla Syna Bożego.
W Wielką Sobotę natomiast, od wczesnych godzin rannych, parafianie gromadzą się w swoich Kościołach na uroczystym nabożeństwie, podczas którego kapłan poświęca ogień, paschał oraz święci wodę, używaną następnie do sakramentów chrztu. Wodą tą, w tym samym dniu poświęca się przynoszone przez wiernych w udekorowanych koszyczkach pokarmy. Każdy z wiernych, nabiera sobie święconej wody do domu, by podczas wizyty duszpasterskiej po okresie Bożego Narodzenia, kapłan poświęcił nią nasze domy i rodziny. Niedzielny poranek wielkanocny dla katolickich wiernych, rozpoczyna się o godzinie 6.00 rano, rezurekcyjną procesją, która przy biciu dzwonów trzykrotnie obchodzi kościół, na znak zmartwychwstałego Jezusa. Podczas tej procesji, wszyscy jej uczestnicy z radością cieszą się z ofiary, jaka dokonała się na drzewie krzyża.
Po procesji odprawiana jest Msza, podczas której wszyscy obecni przystępują do komunii świętej, do której zostali przygotowani podczas trzydniowych rekolekcji wielkopostnych. W drugi dzień świąt, podtrzymywany jest zwyczaj lanego poniedziałku. Przywołuje się bowiem w pamięci tradycję polewania wodą grzesznych ludzi, aby obmyć ich z grzechów.
Okres wielkanocny w Kościele trwa aż do Zesłania Ducha Świętego. Liturgia Wielkiego Tygodnia i całego okresu wielkanocnego, jest okazją do osobistych refleksji nad słowem Bożym i proroctwami, które kierowali od lat do nas święci naszego kościoła.
EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ