Kultura dawnych ludów
Redakcja Polish News, została zaproszona przez grupę archeologiczną w okolice Poznanaia, na ogólnopolskie rekonstrukcje kultur i wierzeń mających miejsce na przestrzeni tysięcy lat. Pokazy obejmowały czasy ludów wydobywających krzemień pasiasty, jak również okres celtycki i starosłowiański.
Kult Miłości
Od epoki neolitu
-Chciałbym podkreślić, iż na różnorodność wierzeń w zamierzchłej przeszłości wskazuje wiele wyobrażeń symbolicznych i plastycznych, których znaczenie odczytujemy poprzez analogie do żywych kultur i zapisów historycznych. Od epoki neolitu zawartość kurhanów i symbolika znajdującej się tam ceramiki, interpretowana jest w powiązaniu z kompleksem szamańskim. Spotyka się więc w wykopaliskach kurhany z niezwykłym wyposażeniem (gliniane flasze z kryzą makówkopodobną, fajki do palenia psychoaktywnych substancji, resztki ziół ) lub specjalnie ich usytuowane, jak np. grób ciałopalny szamana z wczesnej epoki żelaza w znaleziony Piórkowie. Jego kurhan o unikatowej konstrukcji związanej z symboliką solarną, promieniście rozchodzącymi się rzędami kamieni, stanowi niezwykłe świadectwo przemian religijno-doktrynalnych schyłku II tysiąclecia p.n.e. opowiada Henryk Jabłonowski archeolog. Polish News, miał zatem okazję zobaczyć pokazy, dotyczące pochówku jakiego dokonywały ludy okresu brązu jak tez i kultury nadodrzańskiej.
Święto cebulaków
Pokazy obrządku całopalenia
Podstawą obrządku ciałopalenia, który przed wiekami zdobywał popularność była wiara w oczyszczającą moc ognia, uwalniającego nieśmiertelną duszę z ciała. Natomiast wędrówka słońca utożsamiana była z wędrówką duszy, z jej wyzwalaniem się i ponownym przybieraniem ziemskiej powłoki. Kult słońca był ściśle związany z kultem zmarłych. Wczesna epoka żelaza to sporadyczne pochówki szkieletowe, znane głównie z Małopolski i Górnego Śląska, a łączy się je z lokalną grupą kultury łużyckiej i penetracją naszych ziem przez plemiona celtyckie lub italo-celtyckie. Na terenie północno-wschodniej Polski zajętej przez ludność kultury kurhanów zachodniobałtyjskich, ciałopalenie jest już wtedy wyłączną formą obrządku pogrzebowego. Wyobrażenia figuralne znajdowane w grobach, to przede wszystkim gliniane ptaszki z symboliką solarną i księżycową. Przedstawienia ptaków, które wiodły zmarłych ku słońcu były wszechobecnym motywem. Znajduje się także wyobrażenia postaci ludzkich z twarzami ptaków, które odczytuje się jako bóstwa, lub uosabianie żywiołów. Polish News, zobaczyl kulty uwielbienia boga słońce, boga wiatru i zasiewu. Na uwagę zasługiwały piękne stroje uczestników wspomnianych pokazów.
Światowid
Wyobrażenia figuralne
Na wpomnainej imprezie, miały miejsce pokazy znalezisk archeologicznych, które świadczą o życiu i wierzeniach ludzi z dawnych okresów dziejowych. Figurka z Glinian znajdujących się w okolicy Wrocławia, to postać o nieproporcjonalnie wydłużonej głowie, długim i spłaszczonym nosie w kształcie dzioba oraz dziwnym nakryciu głowy w formie stożka. – Cechy tej figury, pozwoliły wysnuć przypuszczenie, że postać ta ma założoną ptasią maskę kultową. Jak wiemy, ptakom przypisuje się unoszenie zmarłych w zaświaty, pomoc bohaterom oraz często występują jako szamańscy opiekunowie. Znaleziska tego rodzaju są rozpowszechnione w epoce żelaza na całym obszarze Polski. Zważywszy również na interpretację zapisów rzymskich kronik odnośnie działalności celtyckich druidów, pewne ich czynności wskazują na elementy praktyk szamańskich. Obecność Celtów na naszych terenach, może wskazywać na przeniesienie na tereny polskie ich zwyczajów religijnych. Także i następne plemiona wędrujące poprzez ziemie obecnej Polski, wykazywały się różnoraką obrzędowością. Cmentarzysko ludności gockiej w Weklicach niedaleko Elbląga, dostarcza dowodów niezwykłego rozpowszechnienia amuletów, talizmanów i magicznych nasion. Tych rzeczy używała na co dzień wróżka z Weklic, przepowiadająca przyszłosć i zaklinająca uroki – opowiada Jan Wekliński archeolog.
Święto dymu- świętego ognia
Rytuały z III i IV wieku
III i IV wiek n.e. to pojawienie się Hunów, koczowników azjatyckich którzy okupowali nawet południowe obszary naszego kraju. Po nich byli jeszcze Awarowie w VI i VII w, którzy pozostawili po sobie interpretację magicznych kamieni rzucanych w pobliże palącego się ogniska. W religii tych plemion wybitną rolę odgrywał szaman, a trójdzielny świat połączony z okolicznymi drzewami i ptakami, wykorzystywani byli jako przewodnicy dusz. Szamanizm rejestrowany jest również wśród plemion scytyjskich i sarmackich, bezpośrednich sąsiadów jeśli nie współtwórców kultur słowiańskich. Na wspomnianym pokazie, można było podziwiać precyzję z jaką odbywały się rytuały, obrazujące kulturę dawnych mieszkańców ziemi.
Polish News dziękuje za zaproszenie na taką imprezę i możliwość wykonywania zdjęć.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
[email protected]