…Szukając mejsca, gdzie szumią nam drzewa
słuchając ptaków co o rannej porze
wspomnij czas, w którym rytm strzałów rozbrzmiewa
i cisza i rozpacz tam w lesie na Borze
może to twój ojciec, może brat kochany
zginął za Polskę, zakuty w kajdany
w niemym grobie złożon, szepcze polskiej ziemi
że my w Imię Boga, nigdy nie zginiemy…
W dniu 14 lutego bieżącego roku, miała miejsce patriotyczna uroczystość. Upamamiętniała ona 76 rocznicę rozstrzelania przez Niemców 360 Polaków w dzielnicy Bór w Skarżysku- Kamiennej. Zebrani goście, symbolicznym wieńcem, oddali czesć i chwalę pomordowanym rodakom zrzeszonym w patriotycznej Organizacji Orła Białego.
Delegacja PiS składająca kwiaty na mogile pomordowanych na Borze w II wojnę światową.
Tajna Organizacja Wojskowa
Jako organizacja wojskowa, Organizacja Orła Białego, została powołana do istnienia w pierwszych miesiąccah drugiej wojny światowej. Jej celem była szeroko pojęta konspiracja. Powstała ona w oparciu o przedwojenne struktury Przysposobienia Wojskowego, na jakich opierał się Związek Strzelecki. Opierała się ona na typowej działalności pozafrontowej. Największe wpływy uzyskała ona w regionie Małopolski i na Górnym Śląsku. Rozwinęła swoją działalność dywersyjną przeciwko liniom zaopatrzenia wroga w prowiant i amunicję, zbudowała własny wywiad i prowadziła liczne akcje propagandowe. Organem prasowym Organizacji Orła Białego, były „Nakazy Dnia”. W roku 1940, podporządkowała się ona Związkowi Walki Zbrojnej.
Na kartach historii
Jak czytamy w licznych opracowaniach historycznych z tamtego okresu, w dniu 28 stycznia 1940 roku, do miasta Skarżysko- Kamienna, przybyli gestapowcy, którzy na swoją siedzibę, przejęli budynek Szkoły Podstawowej numer 1. Rozpoczęły się zatem w jej murach, bestialskie przesłuchiwania aresztowanych osób, podejrzanych o członkostwo w patriotycznej Organizacji Orła Białego.
Pamiętam ten czas
-Po dwutygodniowych torturach i przesłuchaniach, wszystkich więźniów zwolniono. Nikt z nich nie spodziewał się, że będzie on poddany wnikliwej obserwacji. Chcąc zatem ostrzec kolegów przed aresztowaniem, sami wypuszczeni z więzienia członkowie OOB, zaprowadzili okupanta pod nowe adresy polskich patriotów. Od dnia 10 lutego 1940 roku, miały miejsce sukcesywne aresztowania, tym razem do więzienia nie tylko wrócili ci, których tymczasowo zwolniono, ale i ci, którzy byli ostrzeżeni przed aresztowaniem. Po nieludzko przeprowadzonym śledztwie, zapadł dla wszystkich jednoznaczny wyrok…. śmierć przez rozstrzelanie. Wśród skazanych był mój mąż, kochający Polskę i dla niej walczący w szeregach OOB- czytamy we wspomnieniach pani Heleny.
Według relacji naocznych świadków
W dniach od 12 do 14 lutego, co pół godziny, pod szkołę gdzie mieściła się siedziba gestapo, zajeżdżała niemiecka ciężarówka po skazanych. Byli oni, wywożeni do lasu na Borze. Niemcy strzelając do bezbronnych ludzi, wymordowali ich ponad 360. Przy życiu została grupa 61 ludzi, których wywieziono do obozu koncentracyjnego. Wśród tych, którzy w ten sposób zginęli byli między innymi: skarżyscy harcerze, wojskowi, kolejarze, pracownicy Państwowej Fabryki Amunicji, rolnicy oraz duchowni z Klasztorku Franciszkańskiego.
…Nie zapomnij mój synu o tych, co odeszli
co dosięgła ich kula zbrodniarza
tam gdzieś w lesie, ich echo w konarach szeleści
i wspomina ich życie nędzarza….
bo tu Polska zabrana raz czwarty
a rodzina na strzępy rozdarta
zewsząd tyran nas gnębi uparty
a chęć życia…na zawsze wytarta…
W szczerym polu biały krzyż…
Aby upamiętnić pomordowanych naszych rodaków, władze miasta Skarżyska- Kamiennej, działacze Prawa i Sprawiedliwości, hacerze i uczniowie wszystkich szkół, zebrali się w tym miejscu, które przed laty stało się wspólną mogiłą śniących o wolnej Ojczyźnie rodaków. W krótkim programie artystycznym, udział wzięli uczniowie z Gimnazjum Nr 2 im. Powstańców Warszawy. Z niejednego oka popłynęła łza, gdy śpiewano znaną wszystkim pieśń Krzysztofa Klenczona, „Biały krzyż”. Zapalając znicz i składając bukiet biało-czerwonych kwiatów, uczciliśmy pamięć naszych bohaterów.
…pewnego razu walcząc za Ojczyznę
krew swą przelewał żołnierz niestrudzony,
za ziemię Piastów, za swą ojcowiznę
w ciemnej mogile został on złożony
lecz ja pamiętam gdzie ten grób się ściele
gdzie ten, co walczył nam za polską mowę
i modlić się będę za niego w kościele
do wspomnień lat wojny serce gotowe…
Ewa Michałowska – Walkiewicz
[email protected]
