Autor: Ania Navas
Thanksgiving to największe świeckie święto narodowe na kontynencie Ameryki Północnej. W Stanach Zjednoczonych Święto Dziękczynienia obchodzone jest co roku w czwarty czwartek listopada, zgodnie ze wspólną rezolucją Kongresu z roku 1941 i proklamacją wydaną przez prezydenta Franklina D. Roosevelta w 1942 roku.
Od 1957 roku Święto Dziękczynienia obchodzone jest również w Kanadzie w drugi poniedziałek października.
Święto to jest okazją do spotkania się przez kilka dni podczas długiego listopadowego weekendu całych rodzin, wspólnego biesiadowania przy tradycyjnych potrawach oraz podziękowania za zbiory i inne błogosławieństwa minionego roku.
Jakie były początki tej tradycji? Amerykanie na ogół uważają, że Thanksgiving ma swoje początki na kontynencie amerykańskim w 1621 roku. Oto opowieść z XVII wieku:
We wrześniu 1920 roku 102 Pielgrzymów z Anglii przepłynęło Ocean Atlantycki na małym kupieckim galeonie o nazwie „Mayflower”. Wypłynął on z Southampton i zmierzał w kierunku „ Nowego Świata”, jakim jawiła się wówczas Ameryka Północna. W poszukiwaniu wolności religijnej ludzie ci pragnęli rozpocząć nowe życie w północnej Wirginii, ale zła pogoda zepchnęła ich statek na północ, do lądu, którym jest obecnie stan Massachusetts. Postanowili tam zostać i nazwali swoją osadę Plymouth. Było to w listopadzie 1620 roku.
Pierwsza zima była bardzo ciężka. Anglicy przed podróżą za ocean byli mieszkańcami miast. Nie wiedzieli, jak uprawiać ziemię ani jak polować. Tragicznie, 46 ( a także jeden na statku) kolonistów zmarło z głodu, zimna i chorób.
Natomiast Wampanoag byli rdzennymi Amerykanami ( do dziś mylnie nazywanymi Indianami), którzy zamieszkiwali tereny, gdzie Pielgrzymi postanowili założyć swój nowy dom. Plemię Wampanoag w wolnym tłumaczeniu: „Ludzie Pierwszego Światła” byli doświadczonymi rolnikami, myśliwymi i rybakami.Uprawiali kukurydzę, fasolę, dynię i tytoń.
Tylko połowa pierwotnych pasażerów i załogi statku „Mayflower” dożyła pierwszej wiosny w Nowej Anglii. W marcu pozostali osadnicy przenieśli się na brzeg, gdzie spotkali otrzymali zadziwiającą wizytę członka Abenaki. Sprzedany w niewolę przed ucieczką do Londynu i z powrotem do ojczyzny na ekspedycję odkrywczą, Squanto nauczył Pielgrzymów, osłabionych niedożywieniem i chorobami, jak uprawiać kukurydzę, wydobywać sok z klonów, łowić ryby w rzekach i unikać trujących roślin. Pomógł także osadnikom zawrzeć sojusz z lokalnym plemieniem Wampanoag, który to pozostaje jednym z nielicznych przykładów harmonii między europejskimi kolonistami a ludnością rdzenną.
W listopadzie 1621 roku, po tym, jak pierwsze zbiory kukurydzy Pielgrzymów zakończyły się sukcesem, gubernator kolonii, William Bradford zorganizował uroczystą ucztę i zaprosił grupę sprzymierzeńców nowej osady, w tym wodza Wampanoagów, Massasoita. Zdarzenie to zapamiętano jako „pierwsze Święto Dziękczynienia” w Ameryce – chociaż sami Pielgrzymi mogli wtedy nie używać tego terminu. Festiwal trwał trzy dni.
Święto Dziękczynienia uznane zostało oficjalnie świętem narodowym dopiero w roku 1863, kiedy prezydent USA Abraham Lincoln ogłosił Święto Dziękczynienia jako obchodzone co roku w listopadzie.
Święto jest okazją do podziękowań i spędzania czasu z bliskimi i przyjaciółmi, a także jest przesiąknięte tradycjami. Poczucie świętowania i radości wisi w powietrzu, ponieważ krewni i przyjaciele, czasem zamieszkali w odległych od siebie Stanach Ameryki Północnej, spotykają się wtedy i razem świętują. Spożywają obfity posiłek, oglądają tradycyjne parady ( najwieksza z nich to Parada Macy’s w Nowym Jorku) i telewizyjne mecze futbolowe. Święto Dziękczynienia jest jednym z najpowszechniej obchodzonych świąt świeckich w kraju. Szkoły, banki, urzędy i większość firm jest zamknięta na cały dzień, ponieważ ludzie podróżują ze wszystkich stron, aby być z rodzinami.
Święto Dziękczynienia to niezbyt dobry czas dla indyków w Stanach Zjednoczonych, ponieważ stają się one częścią tradycyjnego posiłku świątecznego. Jedną z niezwykłych tradycji w USA jest ułaskawienie przez prezydenta Stanów Zjednoczonych jednego lub dwóch dorodnych indyków.
Zostają one „ oszczędzone” i spędzają resztę życia w Mount Vernon w Wirginii, dawnej posiadłości pierwszego prezydenta kraju, Jerzego Waszyngtona.
Foto: Ania Navas i Encyklopedia Brytanica
