29 września prezydent Turcji Erdogan Recep Tayyip otworzył najnowszy europejski meczet sfinansowany przez rząd turecki “Centralny meczet w Kolonii” w Niemczech. (Zdjęcie: Carsten Koall/Getty Images)
autor: Uzay Bulut • 23 październik 2018
Turecki rząd wydaje setki milionów dolarów na budowanie meczetów jako część długofalowego planu szerzenia islamu na świecie. Wielu muzułmanów ma nadzieję, że nowe meczety w całej Europie poprą i ułatwią im szerzenie islamu w krajach nie-muzułmańskich i przekonają chrześcijańskich “niewiernych” do porzucenia swojej wiary na rzecz islamu.
29 września turecki prezydent Recep Tayyip Erdogan inaugurował najnowszy europejski meczet Turcji, “Centralny Meczet w Kolonii”.
Finansowana przez turecki rząd agencja Anadolu donosiła 25 września:
Centralny Meczet w Kolonii, zbudowany przez Turecko-Islamski Związek ds. Religijnych (DITIB) może pomieścić 1200 ludzi.
“To będzie niezmiernie ważny i jeden z największych meczetów w Europie i w Niemczech. Ma to symboliczne znaczenie dla naszych żyjących tutaj braci – powiedział dziennikarzom Nevzat Yasar Asikoglu, przewodniczący DITIB. – Nasz meczet symbolizuje także pokój, braterstwo, jak również kulturę koegzystencji”.
Cały kompleks o powierzchni 17 tysięcy metrów kwadratowych mieści, poza meczetem, także centrum handlowe, wystawę i salę seminaryjną, salę konferencyjną na 600 osób, bibliotekę, biura i parking na parterze.
Niemcy, kraj o ponad 81 milionach ludności, ma drugą co do wielkości populację muzułmanów w Europie Zachodniej po Francji. Wśród 4,7 milionów muzułmanów w tym kraju trzy miliony jest tureckiego pochodzenia.
DITIB, grupa, która zbudowała nowy meczet w Kolonii, zarządza ponad 900 meczetami w Niemczech. Te meczety związane są z Departamentem ds. Religijnych rządu tureckiego, czyli z Diyanet, który wysyła imamów do meczetów DITIB.
Niemieckie media informowały niedawno, że służby wywiadowcze kraju rozważały inwigilację DITIB po odkryciu zamieszania go w kilka skandali, takich jak szpiegowanie przez jego imamów dla tureckich placówek dyplomatycznych, odmowa uczestnictwa w “marszu antyterrorystycznym” w Kolonii i wzywanie wiernych, by modlili się o zwycięstwo tureckiej armii nad Kurdami w północnej Syrii i organizowanie odtwarzania militarnych scen z tureckimi flagami i atrapami broni w rękach dzieci-“męczenników”.
Narasta także sprzeciw wobec działań DITIB w Niemczech. “Ci, którzy szerzą nacjonalizm, nienawiść do chrześcijan, Żydów lub ludzi bezwyznaniowych oraz szpiegują tutaj na rozkaz tureckiego rządu, nie mogą być partnerem w walce przeciwko religijnemu ekstremizmowi w Niemczech” powiedział członek parlamentu, Christoph de Vries.
Tymczasem rząd turecki kontynuuje unicestwianie chrześcijańskiego dziedzictwa w Turcji. Prawosławne Seminarium Teologiczne stało się symbolem systematycznej dyskryminacji chrześcijan w Turcji.
Jedyną uczelnię kształcącą duchownych prawosławnych, seminarium na Chalki,rząd turecki zamknął w 1971 r. Od tego czasu Patriarchat Ekumeniczny Konstantynopola nie może kształcić duchownych i potencjalnych następców na stanowisku Patriarchy.
Według Archonów Zakonu Świętego Andrzeja Patriarchatu Ekumenicznego:
“Od czasu tego zamknięcia Patriarchat Ekumeniczny musiał wysyłać młodych mężczyzn ze swojej społeczności, którzy pragnęli wejść do stanu duchownego, do jednej ze swoich szkół teologicznych w Grecji. Często nie wracają już, biorąc pod uwagę uciążliwe restrykcje przy otrzymywaniu pozwolenia na pracę i ogólny klimat zastraszania. Mimo obietnic ponownego otwarcia szkoły teologicznej, nie ma żadnego postępu. W efekcie administracyjne funkcjonowanie i przyszłość Ekumenicznego Patriarchatu są zagrożone”.
W 2016 r. Grecka Prawosławna Archidiecezja w Ameryce wymieniła inne naruszenia praw Kościoła Prawosławnego w Turcji:
Turecki rząd narzuca restrykcje na wybór Patriarchy Ekumenicznego i hierarchowie, którzy na niego głosują, muszą być tureckimi obywatelami. Rząd może arbitralnie zawetować każdego kandydata do stanowiska Patriarchy Ekumenicznego.
Z malejącą populacją hierarchów i prawosławnych chrześcijan w Turcji, możemy nie być w stanie wybrać Patriarchy Ekumenicznego już w niedalekiej przyszłości.
…
Władze tureckie nie pozwalają na użycie słowa lub tytułu “ekumeniczny” w żadnej działalności religijnej, mimo że ten termin był używany od VI wieku i jest uznany na całym świecie. Turcja uważa Patriarchat za instytucję, której przywódcę widzą jako duchowego przewodnika wyłącznie prawosławnych chrześcijan w Turcji, nie zaś przywódcę 300 milionów prawosławnych chrześcijan na całym świecie.
…
Patriarchat Ekumeniczny nie ma tożsamości prawnej i bona fideosobowości prawnej w Turcji.
Brak tożsamości prawnej jest głównym źródłem problemów Patriarchatu Ekumenicznego, włącznie z nieuznawaniem jego prawa własności i niewydawaniem pozwoleń na pobyt i pracę dla “cudzoziemskich” (tj. nietureckich) duchownych, którzy są niezbędni dla kontynuowania i funkcjonowania Patriarchatu Ekumenicznego. Władze tureckie nie pozwalają Patriarchatowi Ekumenicznemu na posiadanie jakiejkolwiek nieruchomości – nawet kościołów. Sam dom Patriarchy nie jest uznany za jego własność, ani też rząd turecki nie uznaje aktu własności Fundacji Sierocińca Dziewcząt i Chłopców na wyspie Buyukada (Prinkipos), który Patriarchat ma od 1902 r. Niemożność załatwienia pozwolenia na pracę dla “cudzoziemców”, którzy pracują dla Patriarchatu Ekumenicznego, powoduje, że te osoby muszą co trzy miesiące wyjeżdżać z kraju, by odnowić wizę turystyczną, co zakłóca działania Patriarchatu Ekumenicznego i zniechęca personel z zagranicy.
…
Przez lata, używając różnych metod, władze tureckie skonfiskowały tysiące nieruchomości Patriarchatu Ekumenicznego i grecko-prawosławnej społeczności, włącznie z klasztorami, budynkami kościelnymi, sierocińcem, prywatnymi domami, blokami mieszkaniowymi, szkołami i ziemią.
Jak na ironię władze tureckie ogłosiły niedawno plan zbudowania olbrzymiego islamskiego centrum edukacyjnego pośrodku wyspy Chalki.
Chalki jest jednym z niewielu miejsc w Turcji, które nadal mają grecką społeczność. Nie wydaje się przypadkiem, że rząd turecki wybrał Chalki do zbudowania islamskiego centrum. Wydaje się, że jest to kolejny przejaw polityki islamizacji tureckiego rządu, która posunie do przodu wymazywanie greckiego dziedzictwa kulturowego i prawosławnego chrześcijaństwa w regionie.
Grecy Turcji – resztki wielkiego niegdyś Imperium Bizantyjskiego – są silnie prześladowaną i niemal całkowicie wytępioną grupą etniczną. Wśród innych zbrodni wobec ludzkości dotknęły ich ludobójstwo, pogromy i przymusowe deportacje dokonywane przez rozmaite rządy tureckie. W Stambule (Konstantynopolu) pozostało tylko około 1300 Greków. Mimo jednak tej minimalnej liczebności zamierająca społeczność grecka nadal doznaje dyskryminacji i łamania swoich praw.
Turecki rząd wydaje znaczną część swojego corocznego budżetu na budowanie meczetów na całym świecie.
Budżet Diyanet, jak podaje turecka prasa, w zeszłym roku wynosił 8,1 miliardów lir (1,38 miliarda dolarów), przekraczając budżety 12 ministerstw, włącznie z ministerstwem zdrowia i ministerstwem spraw wewnętrznych.
Działalność Diyanet obejmuje budowanie meczetów na całym świecie. Według jego oficjalnej strony internetowej, Diyanet zbudował meczety w takich krajach jak Stany Zjednoczone, Rosja, Białoruś, Niemcy, Somalia, Haiti, Kazachstan i Gaza. Obecnie buduje nowe meczety w Albanii, Kirgistanie, na okupowanym przez Turcję północnym Cyprze, w Dżibuti, Szwecji i Anglii.
Diyanet planuje także budowę meczetów w Kosowie, regionie Karaczajo-Czerkiesja w Rosji, Czadzie, Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Wenezueli, Mauretanii, Nigrze i na kampusie Georgetown University w Stanach Zjednoczonych. “Tureckie centrum kulturalne” budowane jest także w Tokio w Japonii.
Według Fundacji Diyanet, Diyanet zbudował także meczety w Libanie, Mali, na Filipinach i na Krymie.
Turecki rząd propaguje islamizację na całym świecie przez swoje działania, które obejmują budowę meczetów, niemniej w Turcji chrześcijaństwo, które ma tam bardzo głębokie korzenie, jest zamierającą religią. Turcja, która obejmuje Azję Mniejszą czyli Anatolię, ma dzisiaj w swoich granicach więcej miejsc biblijnych niż jakikolwiek region na Bliskim Wschodzie za wyjątkiem Izraela. Wielu chrześcijańskich apostołów i świętych, Paweł z Tarsu, Piotr, Jan, Tymoteusz, Mikołaj z Miry, Polikarp ze Smyrny i wielu innych, albo nauczali, albo żyli na terenach obecnej Turcji.
Islamizację regionu zaczęły plemiona tureckie z Azji Środkowej, które najechały greckie Imperium Bizantyjskie w XI wieku. Dzisiaj tylko 0,1 procenta populacji spośród niemal 80 milionów to chrześcijanie — wynik trwających stulecia prześladowań chrześcijan.
Nowoczesna republika turecka założona w 1923 r. niemal dokończyła unicestwienia pozostających w kraju greckich chrześcijan, dokonując wielu zbrodnii wywierając na nich drastyczne naciski.
Dzisiejszy rząd turecki, najwyraźniej działając zgodnie z własną ideologią dżihadystyczną, buduje meczety w Europie i poza Europą, i używa ich do szerzenia własnego fundamentalistycznego programu islamskiego. Słaba, wprowadzona w błąd i zagubiona Europa wydaje się ochoczo poddawać tej ideologii.
Uzay Bulut: Turecka publicystka, mieszkająca obecnie w Stanach Zjednoczonych.
https://pl.gatestoneinstitute.org
