Historia Gminy Góry Świętej Małgorzaty
Polish News w powiecie łęczyckim
Góra Świętej Małgorzaty to bardzo stara osada, zlokalizowana niedaleko wysokiej góry w wojewdztwie łódzkim w powiecie łęczyckim. Początkowo była ona własnością książąt mazowieckich: Mieczysława, Bolesława, Henryka oraz Kazimierza. Oni to w roku 1141, oddali część tej miejscowści na wieczystą własność i użytkowanie klasztorowi kanoników latareneńskich w Trzemesznie. Świadczy o tym przywilej Mieszka II nnadający kościołowi i miastu położonemu wokół tej góry nazwę Góry Świętej Małgorzaty.
Święta Małgorzata, jako patronka tej miejscowości była męczennicą, która w czasach starożytnych, gdy na świecie miało miejsce najokrutniejsze prześladowanie chrześcijan, nie wyparła się wiary w Jezusa Chrystusa. Poniosłą ona jak nie trudno się domyśleć, bohaterską śmierć, która nadała rozgłos jej imieniu. W kościele parafialnym w tej miejscowości znajduje się polichromia przedstawiająca legendę związaną z usypaniem góry przez Świętą Małgorzatę. Legenda ta głosi, że wspomniana święta wędrując przez świat, odwiedzała różne miejscowości głosząc tam Ewangelię. Nie zawsze była ona chętnie przyjmowana przez ludzi. Jedynie w niewielkiej łęczyckiej osadzie, która przyjęła jako swą nazwę imię tej świętej, ludzie okazali się gościnni i życzliwi wobec niej. Chcąc się odwdzięczyć za szczególną gościnność Święta Małgorzata zebrała z pobliskich pól kamienie i usypała z nich górę. Na tej górze wlaśnie, w niedługim czasie wybudowano kościół i nazwano jej imieniem.
Archikolegiata
Jednym z najciekawszych miejsc Góry Świętej Małgorzaty jest tutejsza Archikolegiata, w której to Polacy modlili się podczas nazjazdów Tatraskich i Litewskich. Najbardziej ona ucierpiała w 1294 roku podczas napadu Litwinów, którzy zdobyli ten kościół i w dużej mierze go spalili.
Kościółek św. Mikołaja
Bardzo ciekawym zabytkiem jest tutejszy drewniany Kościółek p.w. św. Mikołaja. Został on zbudowany w 1761 roku. Posiada on konstrukcję zrębową, oszalowaną, a przy okazji jest on pokryty dwuspadowym dachem gontowym. Ma on rzecz jasna dla względów ozdobnych piękną wieżyczkę na sygnaturkę. Kościółek ten jest jednonawowy, a jego prezbiterium zwrócone jest na zachód.
Zespoły dworskie
Na terenie obecnej gminy Góra Św. Małgorzaty, funkcjonowało do niedawna kilka zespołów dworsko-folwarcznych i parkowo-folwarcznych. Majątek ten był do czasu zakończenia powstania styczniowego własnością rodziny Sosenkowskich. Zabudowania majątkowe otaczał zawsze piękny park.
W miejscu tym odbyły się regularne walki 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty z niemieckimi oddziałami zbrojnymi, podczas kampanii wrześniowej 1939 roku. Była to jak nam wiadomo część Bitwy nad Bzurą. W jej pierwszej fazie wspomnianej bitwy jednostki polskie zaatakowały z powodzeniem, maszerującą przy brzegu rzeki Bzura niemiecką 30 Dywizje Piechoty. Grupa Operacyjna generałą Knolla-Kownackiego broniąc Góry Świetej Małgorzty, miała podczas regularnych walk opanować pobliską Łęczycę. Tu uderzyła na polskich żołnierzy kompania z niemieckiego 23 pułku czołgów, wspierana regularnym ogniem artyleryjskim. Polacy ze znacznymi stratami zawrócili do Śladkowa Podleśnego, szykując się do kolejnego ataku. Stąd, przy wsparciu ogniowym raz jeszcze wznowili natarcie. Największy sukces w tym dniu odniósł oddział pancerny majora Władysłąwa Szczerbika.
Rekonstrukcja bitwy nad Bzurą
Dowództwo 17 DP cały dzień broniło przed Niemcami Góry Św. Małgorzaty. Jednakże totalne zmęczenie żołnierzy spowodowało, że dowódca dywizji nie zdecydował się na wprowadzenie do działań 69 Pułku Piechoty. Zatem bitwa nad Bzurą, zakończyła się dla polskich żolnierzy niepowodzeniem.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
