Szlachetny czas w szlachetnej obudowie
Mechanizm zegara osadzano niegdyś w brązie, szlachetnym kamieniu lub drewnie. Czasami był on stosunkowo niewielką ozdobą jakiejś pięknej figury z brązu. Ale często też, stare zegary bywały fragmentem bogato rzeźbionego mebla. O tych ciekawostkach Nasza Redakcja usłyszała od pani Jagody Jelonek, która gościła nas w swoim domu.
Przedstawiona historia
Niekiedy zdarzało się i tak, że wspomniane zegary stanowiły tylko pretekst do przedstawienia alegorii z porcelany. Najczęściej tak bywało w przypadku barokowych zegarów miśnieńskich. Oczywiście zegar symbolizuje upływ czasu, przemijanie i odchodzenie w przeszłość, a dla wielu jest on symbolem doczesnego życia. Lecz zawsze wierzono, że gdy będzie on pięknie obudowany, będzie on tylko odmierzał piękne godziny ludzkiego życia.
Ze względu na budowę zegara
Zważywszy na to, jak bardzo skomplikowana jest budowa zegara, może być on dla nas metaforą świata. Stąd też zapewne zegarmistrz naprawiający zegar obrazować może mędrca, sędziego lub władcę życia. Niemalże wszyscy znaczący producenci porcelany mają w swej ofercie również zegary z tego cennego kruszcu, które stanowią połączenie ich funkcji z dekoracyjnością. Możemy więc spotkać zegary zaprojektowane przez Gianniego Versace z typową ornamentyką, ekscentryczne zegary Andy Warhola oraz szklane zegary dekorowane motywami zaczerpniętymi z twórczości impresjonistów. Klejnotem wśród nich jest diamentowa broszka z 1949 roku wg projektu Salvadora Dali, której oryginał znajduje się w Teatrze-Muzeum Dali w Figueres w Hiszpanii. „Oko czasu” bo o nim mowa, jest częścią kolekcji biżuterii, w Nowym Jorku.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
