Franciszek Smuglewicz, Posłowie scytyjscy przed Dariuszem, po 1785 ; https://pl.wikipedia.org
Dzień 10 i 19 grudnia
Imię Dariusz jest spolszczoną wersją imienia łacińskiego Darius. Pochodzi ono z obszarów hellenistycznych, dokąd z kolei przywędrowało z Persji. Perska forma tego imienia Dārayavahuš, utworzona została z elementów „daraya” czyli posiadać i „vahu” znaczące dobro. W świętokrzyskich Krynkach, obchodzi się tak zwane Dariuszki, czyli spotkania przed wigilijne, na których czyta się na głos słowa Ewangelii. Na takie spotkanie została też zaproszona redakcja Polish News.
Imię królów
W Persji imię to cieszyło się dużym prestiżem, gdyż wykorzystywali je królowe z dynastii Achemenidów, najbardziej znanym władcą był Dariusz I Wielki. Żeńskim odpowiednikiem tego imienia jest Daria, które pojawiło się w Polsce już w średniowieczu. Męska forma polskiego imienia, datowana jest dopiero na XVIII wiek, Od imienia tego pochodzą takie nazwiska jak Darecki, Darewski, Darczewski, Daros.
Dariusz I Wielki
Za patrona imienia uznaje się władcę z dynastii Achemenidów Dariusza I Wielkiego. Był on twórcą potęgi cesarstwa perskiego. Zasłynął tym, że po stłumieniu powstania scalił państwo pod względem politycznym, gospodarczym, finansowym i administracyjnym. Toczył zwycięskie bitwy z sąsiadami, a co się z tym wiąże powiększył on tereny imperium o Gandharę, Dolinę Indusu, Chorezm, Pamir, kaukaskie wybrzeże Morza Czarnego i Trację. Narzucił również zwierzchnictwo królowi Macedonii. Dariusz I Wielki jest kilkakrotnie wspominany na kartach Pisma Świętego, m. in. w Księgach Ezdrasza, Aggeusza, Zachariasza. Władca przysłużył się Żydom, bowiem wprowadził dekret zezwalający na odbudowę świątyni jerozolimskiej. To on kazał wrzucić proroka Daniela do lwiej jamy, skąd Daniel wyszedł cało, gdyż anioł pański zamknął zgłodniałym lwom pasze. Odtąd Dariusz oddawał cześć, Bogu Najwyższemu, którego chwalił Daniel. Kolejni władcy Persji również chętnie wybierali imię Dariusz, jak choćby Dariusz II Notos, który wspierał Spartę w walce przeciw Atenom.
Charakter
Dariusz jest typem człowieka, który lubi sprzeciwiać się dla zasady. Pokazuje w ten sposób, że nikogo się nie boi i jest w każdej chwili gotów do konfrontacji. Można nawet odnieść wrażenie, że powołano go do odegrania ważnej roli w życiu. Legenda o Dariuszu głosi, że był on synem kasztelana tyńskiego i nakazał on swoim poddanym ustanowienie jednego dnia w tygodniu gdzie spotykano się wśród znajomych by czytać Ewangelię. Trzymał on swoich poddanych żelazną ręką, ale wierzył że dzięki Słowu Bożemu, jego włości nabierały ekonomicznego znaczenia.
Aby tradycji stało się zadość, w Krynkach także zorganizowano wieczór czytania Ewangelii.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
