Artykuły~Articles

Rozpoczęta przez Gruzję wojna z separatystyczną Osetią Południową przekształciła się w regularną wojnę z Rosją, która trwa mimo ogłoszonego przez Tbilisi jednostronnego rozejmu. Ze względu na skomplikowane podłoże historyczne i polityczne wojna ta nabrała znaczenia nie tylko regionalnego, ale również światowego.

Znaczenie to wynika ze specyfiki Kaukazu żyjącego w obliczu niekończących się konfliktów narodowościowych i państwowych, a jednocześnie odgrywającego strategiczną rolę w kontroli azjatyckich złóż ropy i gazu, zwłaszcza ich transportu. W tym kontekście wojna w Osetii jest wojną Rosji przeciwko Gruzji reprezentującej od rewolucji róż interesy Stanów Zjednoczonych na tym obszarze. Jest wojną o wpływy na Kaukazie – utrzymanie rosyjskich i utrwalenie oraz poszerzenie amerykańskich. Prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili został dobrze przygotowany do reprezentowania tych ostatnich w czasie swego długiego pobytu w USA i studiów, jakie tam odbył. Gdy kandydował na prezydenta, obiecywał reintegrację separatystycznych regionów z Gruzją. W 2004 roku przejął kontrolę nad Adżarią, w następnych latach stłumił separatystyczne dążenia Ormian w Dżawachetii, Azerów w Dolnej Kartli i Czeczenów w Pankisji. Poza kontrolą władz w Tbilisi pozostaje Osetia Południowa i Abchazja, które ogłosiły swą niepodległość, nieuznawaną przez społeczność międzynarodową.

[…]

Dr Piotr Kuspys

Wskutek wtrącenia się Rosji w wewnętrzne sprawy Gruzji Moskwa więcej straci niż zyska. Jeżeli Kreml uważa, że dzięki demonstracji siły uzyska uznanie na arenie międzynarodowej, to jest w wielkim błędzie. Nie można bowiem postawić znaku równości między interwencją USA w Iraku, a inwazją Rosji na Gruzję. W pierwszym przypadku chodziło bowiem o obalenie reżimu Chusajna, który był wątpienia był mordercą. Tego nie można powiedzieć o gruzińskich władzach, które od początku lat dziewięćdziesiątych bronią integralności kraju. Nie prowadzą przecież żadnych czystek, tylko próbują przywołać do porządku separatystyczne republiki, tworzone i utrzymywane od lat przez Rosję tylko po to, aby utrzymać Gruzje w swojej strefie wpływów. Z uwagi na proeuropejskie aspiracji Tbilisi było to coraz trudniej. W takiej sytuacja Rosją sięgnęła po środki drastyczne.

[…]

Politolodzy i wojskowi mogą się spierać czy Gruzini dali się sprowokować, czy raczej była to zwyczajna napaść rosyjska. Tak czy inaczej Moskwa świadomie realizuje politykę podporządkowywania sobie państw będących wcześniej częścią ZSRR lub pozostających w jego orbicie. Może fakt rozpoczęcia wojny właśnie w tej chwili, pod płaszczem olimpiady, jest podparty tym, że tanieje ropa i trzeba nieco zakłócić jej przebieg, by jej ceny znów poszybowały w górę. Rosjanie się nie bronią, Rosjanie atakują.

Sprawianie wrażenia, także w polskich mediach, że gruzińscy imperialiści podstępnie zaatakowali miłującą pokój Rosję jest porażające. Fakt, że sam premier Putin przylatuje wprost z Igrzysk Olimpijskich do „stolicy” Osetii jest cyniczną demonstracją, że Moskwa nie liczy się z nikim i ma świadomość, że kraje Zachodu nic nie zrobią. Już teraz zna wyniki testu pokazującego na ile może sobie pozwolić. To że akceptacja dla rosyjskiej inwazji w Gruzji jest poddawana dyskusji w mediach jest sukcesem propagandowym Rosjan, zapewne wspieranym przez agentów wpływu i pożytecznych idiotów, niestety także w Polsce. Samo poddanie wojny na Kaukazie debacie o to czy jest zła, jest dla Rosjan zwycięstwem. Oparta na ekspansjonistycznej ideologii agresja jest obiektywnie zła, gwałci wszelkie normy prawa międzynarodowego, a mimo to dopuszcza się stanowisko Rosji jako jedną z opcji.

[…]