Mikołajki, to tradycyjne święto, obchodzone ku czci świętego Mikołaja biskupa Miry. Do XIX wieku był to na ziemiach polskich dzień wolny od pracy. Mikołajki to obdarowywanie siebie nawzajem łakociami i drobnymi prezentami, czynione tak jak to robił wspomniany święty.
Czasy wieków średnich
Od epoki średniowiecza w dzień 6 grudnia, Mikołaj przynosił dzieciom prezenty. Najczęściej był to ktoś za niego przebrany, lub też po prostu podkładano owe prezenty w kąt pokoju w którym spała osoba obdarowana. Współcześnie w Polsce, nocą także podkłada się dzieciom drobne upominki, małe zabawki a przede wszystkim słodycze.
Skąd ten zwyczaj….
Zwyczaj wręczania prezentów wLegenda, wywodzi się ze średniowiecznych legend o życiu świętego Mikołaja. Opowieści te, stały się bardzo popularne dzięki przedstawieniom wystawianym od X wieku w dniu 6 grudnia każdego roku w katolickich kościołach. Najbardziej znana była, spisana w pierwszej połowie IX wieku w Konstantynopolu przez archimandrytę Michała, opowieść o trzech córkach.
o Mikołaju
Zgodnie ze starą legendą, młody Mikołaj, jeszcze przed wyborem na biskupa, miał chciwego i bogatego sąsiada. Bóg ukarał sąsiada i sprawił, że stracił on swój majątek oraz popadł w biedę. Gdy nie miał już z czego utrzymać rodziny, postanowił sprzedać swoje trzy córki, ponieważ nikt nie chciał ich poślubić bez otrzymania posagu. Mikołaj, po długich rozważaniach i modlitwie, postanowił uratować los dziewcząt. Trzykrotnie, pod osłoną nocy, wrzucał przez okno pieniądze przeznaczone na posag dla każdej z nich. Gdy sąsiad wyprawił już dwa wesela, postanowił dowiedzieć się, skąd biorą się tajemnicze pieniądze. Czuwał on zatem całą noc i ze zdumieniem odkrył, że to pogardzany przez niego Mikołaj wrzuca pieniądze przez okno. Podziękował mu zawstydzony człowiek i postanowił odtąd zmienić swoje życie.
W średniowiecznej Europie, uważano świętego Mikołaja za patrona dzieci. W XVI wieku na Wyspach Brytyjskich pojawił się zwyczaj wynoszenia tego dnia dyrektora ze szkoły i przejmowania władzy przez uczniów. Święty Mikołaj ma pewne atrybuty, które są znane także i dzisiejszym dzieciom. Są nimi długa siwa broda, laska pasterska, długa, czerwona szata biskupia. Tego dnia zawsze zarówno dzieci jak też i dorośli objadają się słodkościami, a podczas wieczornych spotkań, często śpiewa się pieśni poświęcone temu świętemu.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
