Idzie przez moje serce
stary ojciec
Nie oszczędzał w życiu
nie składał
ziarnka do ziarnka
nie kupił sobie domku
ani złotego zegarka
jakoś nie zebrała się miarka
Żył jak ptak
śpiewająco
z dnia na dzień
ale
powiedzcie czy może
tak żyć niższy urzędnik
przez wiele lat
Idzie przez moje serce
ojciec
w starym kapeluszu
pogwizduje
wesołą piosenkę
I wierzy święcie
że pójdzie do nieba
– Tadeusz Różewicz
“Ojcem zostać łatwo, znacznie trudniej nim być.”
– Erns Busch
Mądry ojciec to taki, który zna własne dziecko.
(William Szekspir)
Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać pokonując stojące na jej drodze przeszkody, tylko miłość ojca ma się bez zdobywania i bez zasług.
(Herman Auerbach)
Matki dają naszemu duchowi ciepło a ojcowie – światło.
(Jean Paul Sartre)
Ten się nazywa ojcem, kto wychował, a nie kto zrodził… (Talmud)
Jeden ojciec znaczy więcej niż stu nauczycieli. (G. Herbert)
Między synem a ojcem istnieje święta więź, której nie wolno przekroczyć emocjom. Usta milczą. Serce pozostaje bezradne. – Tariq Ali – Księga Saladyna
Mój ojciec mawiał do mnie, „Pokaż im na co Cię stać, nie martw się co z tego będziesz miał. Powiedz, że pracujesz za darmo i uczyń się bezcennym”. – Clint Eastwood
Rozmyślania o ojcu
Jego groźna twarz w chmurze nad wodami dzieciństwa
(tak rzadko trzymał w ręku moja ciepłą głowę)
podany do wierzenia win nie przebaczający
karczował bowiem lasy i prostował ścieżki
wysoko niósł latarnię gdy weszliśmy w noc
myślałem że usiądę po jego prawicy
i rozdzielać będziemy światło od ciemności
i sądzić naszych żywych
— stało się inaczej
tron jego wiózł na wózku sprzedawca starzyzny
i hipoteczny wyciąg mapę naszych włości
urodził się po raz drugi drobny bardzo kruchy
skórze przeźroczystej chrząstkach bardzo nikłych
pomniejszał swoje ciało abym mógł je przyjąć
w nieważnym miejscu jest cień pod kamieniem
on sam rośnie we mnie jemy nasze klęski
wybuchamy śmiechem
gdy mówią jak mało trzeba
aby się pojednać
Autor: Zbigniew Herbert
