Wielokulturowa, uboga w bogactwa naturalne, ale bogata, położona w centrum Europy Szwajcaria funkcjonuje w zasadzie niezmiennie od 2 polowy XIX wieku. Dzięki odważnym rozwiązaniom systemowym i instytucjonalnym, opartym na formach demokracji bezpośredniej, korzystnej sytuacji ekonomicznej i specyficznym okolicznościom historycznym, kraj ten, w którym istnieje cała mozaika mniejszości narodowych, językowych i religijnych, radzi sobie skutecznie w sytuacjach konfliktowych, zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych.
W doktrynie wielu państw podkreśla się, że pojęcie demokracji bezpośredniej charakteryzuje system rządów obowiązujący w starożytnych Atenach i innych demokracjach greckich. Dziś natomiast można mówić o demokracji semibezpośredniej, ponieważ nie są równocześnie spełnione dwie przesłanki konieczne do uznania współczesnych instytucji za klasyczny model demokracji bezpośredniej: zaistnienie jedności miejsca i czasu oraz udział całego zbiorowego podmiotu suwerenności we wszystkich etapach procesu podejmowania decyzji od zgłoszenia wniosku aż do zatwierdzenia decyzji. Biorąc jednak pod uwagę ostateczność głosu suwerena przy realizacji decyzji, można uznać, że znaczna większość instrumentów umożliwiających udział obywateli w realizacji władzy w Szwajcarii ma charakter demokracji bezpośredniej.
Demokracja oddolna wywarła istotny wpływ na historię Szwajcarii oraz jej obywateli. Nic tak bowiem nie jednoczy ludzi, jak świadomość podstawowej wartości ich demokratycznych, suwerennych praw i opieka nad wspólnie wypracowanym bogactwem.
Na temat sukcesu systemu politycznego Szwajcarii krąży mnóstwo mitów.
Jest to rezultat wielu politycznych, ekonomicznych, spolecznych i psychologicznych czynników, które w zasadzie idealnie się ze sobą zgrały na przestrzeni historii tego kraju.
Nalezy jednak stwierdzic, ze wiekowa socjalizacja obywatelska, polityczna wola narodu, dyscyplina i pracowitosc, wspolodpowiedzialnosc za panstwo i siebie, gotowosc do kompromisow, korzystna sytuacja geopolityczna oraz mentalnosc i edukacja sprawily, ze Szwajcarzy wypracowali unikatowy, sprawnie funkcjonujacy system polityczny, nie majacy odpowiednika we wspolczesnym swiecie.
Na usta ciśnie się pytanie, dlaczego Szwajcaria, bogaty, położony w centrum Europy kraj, posiadający długą historię współistnienia wielu kultur, wybrała niespotykaną gdzie indziej drogę rozwoju? Celem tej książki jest udzielenie odpowiedzi na to pytanie i uzasadnienie tezy, ze system polityczny Szwajcarii co prawda spowalnia proces decyzyjny w tym panstwie, ale go nie paralizuje.
W niniejszej pracy zostaly przeanalizowane dwie podstawowe dziedziny zycia spoleczno-ekonomicznego Szwajcarski w oparciu o system polityczny tego kraju: wielokulturowosc i sektor bankowy. Dziedziny te roznia sie bardzo, jednak w wypadku helweckim maja wspolna charakterystyczna ceche – obydwie wrosniete sa gleboko w szwajcarska tradycje i w system demokracji bezposredniej oraz obydwie uzależnione sa od tego systemu.
