Cudo na mazowieckiej ziemi
Pałac w Wilanowie, to urocza barokowa budowla, pobudowana w latach 1681–1696. Ówczesny król Polski Jan III Sobieski, nakazał wznieść tak piękną i okazałą rezydencję dla swojej żony Marii Kazimiery. Pałac ten, wraz z przylegającym do niego parkiem, prawie w nienaruszonym stanie przetrwał czasy zaborów i dwóch wojen.
Niezwykłość architektoniczna pałacu wilanowskiego, jest wynikiem połączenia sztuki europejskiej ze staropolską tradycją budowy. Zachowany tu wystrój pokoi oraz wygląd zewnętrznej struktury pałacu, nawiązuje do symboliki antycznej, a przede wszystkim uwzniośla sukcesy militarne króla Jana, w pogromie nawałnicy tureckiej. Zdobienia malarskie i sztukatorskie pałacu jest dziełem, wielu twórców polskich jak też włoskich, francuskich i holenderskich.
Dawna rezydencja
W początkach swojego istnienia, pałac w Wilanowie, był typowym budynkiem magnackim, posiadającym cechy dworskiej rezydencji barokowej. Po śmierci króla Sobieskiego, która nastąpiła w 1696 roku, pałac był własnością jego synów, a następnie od 1720 roku, stał się siedzibą znanych rodów magnackich. W latach 1730–1733, wilanowski pałac stał się rezydencją króla Augusta II Mocnego Sasa. Każda z rodzin dokonywała zmian we wnętrzach pałacu, w ogrodzie, a także w najbliższym obejściu pałacowym, zgodnie z aktualną modą i potrzebami.
W roku 1805, z inicjatywy ówczesnego właściciela, Stanisława Kostki Potockiego, w części pałacu powstało jedno z pierwszych publicznych muzeów w Polsce. Obok prezentacji bogatych zbiorów sztuki dawnej, europejskiej i dalekowschodniej, część centralną pałacu poświęcono pamięci Jana III i wspaniałej przeszłości narodowej, którą zawdzięczamy właśnie jemu.
Na uwagę zasługują
W zbiorach Pałacu w Wilanowie znajduje się kilkadziesiąt zabytków dekorowanych laką. Są wśród nich zarówno meble, jak i przedmioty codziennego użytku. Kolekcja była kompletowana przez wszystkich kolejnych właścicieli pałacu. Z dawnych dokumentów wiemy, że już Jan III Sobieski urządzał wnętrza w stylu barkowym, przeplatanym z powoli powstającymi elementami rokoko. Ciekawym eksponatem jest ceramiczny wazon wtórnie pokryty warstwą czerwonej laki. Spod rozległych ubytków warstwy wierzchniej, widoczna jest biało-niebieska ceramika pamiętająca wiek szesnasty. Bardzo interesujące są dzieje saskich mebli, które w latach 1727–1732 na zlecenie Augusta II wykonał znakomity artysta Martin Schnell. Były to pary sekreter, kabinetów i szkatuł. W drugiej połowie osiemnastego stulecia, wymontowane zostały wewnętrzne płyciny z kabinetów saskich, by następnie wykorzystać je jako drzwi do szafek w stylu angielskim. 
Kolekcja dalekowschodnia
Wilanowska kolekcja sztuki dalekowschodniej, jest wystrojem gabinetów i apartamentów królewskich. Spotykane tu chinoiserie są nierozerwalnie związane z historią rodu Sobieskich. Kultura i sztuka Orientu fascynowały mieszkańców Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Wpływy wschodnie widoczne były w nie tylko w stroju noszonym przez szlachciców, ale także i w dekoracji wnętrz, materiałami obiciowymi i sztukaterią. W pałacu wilanowskim są pięknie urządzone Pokoje Chińskie, które były inspiracją króla Jana III.
Redakcja portalu Polish News dziękuje dyrekcji Pałacu w Wilanowie, za przesłanie zdjęć potrzebnych do artykułu.
Ewa Michałowska – Walkiewicz