Polish News na wystawie polskich ubrań okresu zaborów
Aby podkreślić polskość
W naszej historii często można zaobserwować zamiłowanie do manifestowania polskości i patriotyzmu, w sposobie ubierania się. Gdy Polska po 123 latach zaborów, odzyskała swoją niepodległość, panie bardzo chętnie ubierały się w biało-czerwone ubrania, a panowie do butonierki wpinali sobie biało-czerwone kwiaty lub wypustki. Wszyscy cieszyli się nawet w ten sposób, ze swojej narodowej wolności.
Przełom wieków
Pod koniec XIX wieku, Polacy w tym czasie bardzo sprzeciwiali się noszeniu ubrań na modlę francuską. Szybko zatem stworzono typowo polski strój, prosty i dość wygodny, który szyty był w kolorach szarości. Czyniono tak dlatego, aby podkreślić marazm dnia codziennego nawiązującego do szarości życia każdego Polaka w dobie zaborów.
Siła zawsze w narodzie
Polskie kobiety w czasie powstania styczniowego nosiły czarne suknie z niewielkimi elementami polskich akcentów. Tymi elementami była dla przykładu malutka biało-czerwona kokarda na kontusiku, a nawet rogatywka również ozdobiona tym patriotycznym niedużym motywem. Na przełomie wieków XIX i XX, ubranie Polek i Polaków często nawiązywało do stroju ludowego, a szczególnie zakopiańskiego. Marazm z utraconego kraju, dawał swoje odniesienie do siły w całym narodzie, a szczególnie w prostym wiejskim ludzie, który najmniej chciał się podporządkować zaborcy.
Dwa oblicza polskiej mody
W czasach II RP patriotyzm w modzie, posiadał swoje dwa oblicza. Tutaj równie ochoczo stosowano motywy ludowe różnych regionów Polski. A przede wszystkim, naciskano wówczas na decyzje Polaków, aby wybierali oni polskich producentów tkanin oraz polskich krawców. Zafascynowanie motywami ludowymi, to pewnego rodzaju droga Polaków w poszukiwaniem stylu narodowego. Z czasem styl takiej narodowej mody, nosił zwyczajową nazwę stylu „młodopolskiego”.
Gdy Polska odzyskała niepodległość
Styl narodowy w modzie, nagminnie stosowano gdy Polska odzyskała niepodległość, zatem radość z tego faktu próbowano odzwierciedlić przede wszystkim w codziennej modzie. Wraz z falą patriotyzmu, zaistniała w młodym państwie polskim sztuka tworzenia mody oddającej ducha tradycji ojczyźnianych. W ten nurt idealnie wpisała się Zofia Stryjeńska, twórczyni dekoracji wspaniałego Pawilonu Polskiego eksponując modę Polaków na Wystawie Światowej w Paryżu w 1925 roku.
I znów motywy ludowe
Motywy ludowe znalazły swoje zastosowanie także i w bieliźnie damskiej. Na przykład podkreślający talię i biust gorsecik, szyty był w barwach biało-czerwonych. Królowały też falbanki, kwiaty, wstążki, koronki, które również szyte były w barwach narodowych. Ubiór ludowy posiadający bufiaste rękawy z szerokimi spódnicami i wzorami kwiatowymi, nie tylko noszony był na polskich wsiach. Kolor biały i czerwony, również był barwą dominującą w miastach.
Wyjątkowo lubiane były w owym czasie białe haftowane bluzeczki, w czerwone kwiaty. Często był to haft krzyżykowy, popularny w całej Rzeczpospolitej. Często też pojawiały się stroje haftowane w kolorowe kwiaty nawiązujące do wzorów z różnych rejonów całej Polski, w których prym wiodło Mazowsze.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
