Magiczne miejsce
Kazimierz jako dzielnica Krakowa, jest miejscem nad wyraz magicznym. Jest ukształtowany przez wielowiekowe sąsiedztwo żydowskie, które występuje w tym mieście. Żydzi pojawili się w Krakowie na Kazimierzu w połowie XIV stulecia dając początek tej dzielnicy, która potocznie nazywała się „żydowskim miastem“. Kazimierz znajduje się w obrębie dzisiejszych ulic Miodowej, św. Wawrzyńca, Wąskiej, Józefa i Bożego Ciała.
Kazimierz to autonomiczna żydowska enklawa. Rządzili się w tym miejscu Żydzi, jako odrębny naród. Mieli oni nad sobą oczywiście króla polskiego, w którego imieniu władzę sprawował wojewoda krakowski. Od przełomu XIX i XX wieku, ludność żydowska stopniowo zaczęła zajmować cały Kazimierz. Od tej chwili naród żydowski brał czynny udział w rozbudowie tego miejsca. Aktywność społeczną umożliwiło Żydom przyznanie w latach 60. XIX stulecia, równych praw obywatelskich. Poprzez ten incydent, inteligencja złożona z Żydów, asymilowała się kulturowo z narodem polskim.
Przed II wojną światową, Kraków liczył około 64 tysiące Żydów. Do wybuchu wojny Żydzi stworzyli w tym miejscu specyficzną infrastrukturę społeczną, realizującą swoje interesy. Infrastruktura ta budowana była oczywiście na Kazimierzu.
Na Kazimierzu koncentrowało się życie religijne krakowskich Żydów. Modlili się oni w sześciu dużych synagogach oraz w synagodze Postępowej (Tempel). Współcześnie Kazimierz jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc Krakowa. Jest tu zachowana szczególna specyfika tego miejsca i jego magiczny wręcz artyzm.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
