Mimo tak młodego wieku, zdążyła już być matką pięciorga dzieci, a zmarła po dziewięciu latach małżeństwa zawartego z Janem Baronowskim. Jej grobowiec przedstawiający młodą kobietę z rulonem nut zatytułowany został po francusku La prière d’une vierge, a znajduje się on na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Wiemy tak mało o niej
Nie wiemy do jakich szkół chodziła i kto był jej pierwszym nauczycielem gry na fortepianie. Ale wiadomo nam natomiast, że Bądarzewska ułożyła przeszło 35 miniatur muzycznych, a światową sławę zyskała utworem
Nuty tej miniatury ukazały się w 1856 roku w Warszawie, w cenie 45 kopiejek za pełen zestaw. Trzy lata później przedrukowane one zostały przez paryski Revue et Gazette musicale i od tego momentu utwór cieszy się popularnością wśród pianistów-amatorów wszystkich krajów.
Na wiele instrumentów
Dzieło Tekli, opracowywano również na inne instrumenty, jak też i na rozmaite zespoły instrumentalne. W 1930 roku Kurt Will, wykorzystał kompozycję Polki w operze zatytułowanej Rozkwit i upadek miasta Mahagonny. Utwór ten, wykonywany i nagrywany jest także do dzisiaj. Ukazał się on w co najmniej 80 wydawnictwach w różnych krajach, m.in. we Francji, Niemczech, Anglii, Włoszech, Australii.
Sukces w Japonii
W roku 2007 w Tokio, nagrano pierwszy w historii album z kompozycjami Tekli Bądarzewskiej, a zatytułowano go „Spełniona Modlitwa Dziewicy”. Zorganizowano tam właśnie koncert, na którym grano wspomniany utwór, jak również wspominano wielką Polkę w licznych wierszach i szkicach literackich.
http://www.youtube.com/watch?v=FNbzGL-NpF0
Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej, jeden z kraterów na Wenus, został nazwany Bądarzewska. Ponieważ miało to miejsce w dniu 13 października 1998 roku, w tym właśnie czasie Polacy obchodzą tak zwany dzień Tekli. W szkołach muzycznych, jak również na ogniskach instrumentalnych wykonuje się utwór, który rozsławił Bądarzewską w świecie.
A także wspomina się jej osobę, która bądźmy szczerzy, tak niewielu Polakom jest znana.
Ewa Michałowska – Walkiewicz