Polonista i filozof
Zdzisław Libera, studiował polonistykę, filozofię oraz historię na Uniwersytecie Warszawskim. Po zdobyciu wykształcenia, Libera zaczął pracować jako nauczyciel w męskim gimnazjum Spójnia. Oprócz wykładania powierzonych mu przedmiotów, uczył dzieci patriotyzmu i szczególnego oddania się sprawie polskiej. Po godzinach, organizował on ogniska dla dzieci interesujących się przedmiotami humanistycznymi, na których czytane były wiersze polskich wieszczy.
Wybuch wojny
Podczas trwania drugiej wojny światowej, Libera na tajnych kompletach prowadzonych w mieszkaniu pana profesora Milankiewicza, prowadził tajne nauczanie języka polskiego. Współpracował on także z pismami: „Czyn”, „Myśl Demokratyczna”, a także „Realizacje”, w których zagrzewał Polaków do walki z okupantem. Odwoływał się on też często do postaw wielkich polskich bohaterów, których przedstawiał czytelnikom jako wzór do naśladowania.
1 sierpnia 1944
Walczył on także w powstaniu warszawskim, był w oddziale Jana Kucharskiego, prowadzącego zabezpieczenia łączności radiostacyjnej i zaopatrzenia.
Po wojnie wykładał na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1954 roku został jego profesorem. Działał w Towarzystwie Literackim im. Adama Mickiewicza.. Od 1982 był członkiem Towarzystwa Naukowego w Warszawie. Jego prace naukowe dotyczą okresu oświecenia w Polsce. Był pomysłodawcą i redaktorem naczelnym czasopisma „Wiek Oświecenia”. Opisywał w nim, dążenia ówczesnych Polaków, jak też ich osiągnięcia ekonomiczno architektoniczne.
W rocznicę jego urodzin, warto jest wspomnieć o tym wielkim człowieku, dla którego słowo ojczyzna, było słowem ponadczasowy i bliskim sercu. Jest pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
[email protected]
