Baśnie i wszelkiego rodzaju bajki od dawna nazywano literaturą pocieszenia, ponieważ dzięki nim można pokrzepić swoje serce i uczynić świat lepszym.
To tu świat realny jest połączony ze światem fikcyjnym, w bajkach przedstawione są ideały ducha i sprawiedliwości, dobro zwycięża zło, zachowany jest porządek moralny, wzorzec kulturowy, można zidentyfikować się z bohaterem i podobnie jak on możemy przezwyciężyć lęk i wszelkie problem.
To właśnie w bajkach człowiek odnajduje swoje marzenia, które są antidotum na trudną dla siebie sytuację i smutną rzeczywistość. Czytając bajki, człowiek doznaje pocieszenia budując nadzieję na lepsze jutro, by wierzyć w to, że jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki odmieni się jego zły los, zwycięży sprawiedliwość, a krzywdy zostaną wyrównywane z nawiązką. Słuchając baśni czy bajek, w ludziach budzi się wiara w siebie i swoją przyszłość. Człowiek uczy się sposobów wyjścia z opresji, rozwija zasoby języka, poznaje metafory, wzbogaca swoje życie wewnętrzne i wnosi w nie atmosferę cudowności. Z czasem nawet zaczyna rozumieć, że pomyślne życie jest dostępne każdemu mimo wielu przeszkód, ale tylko wtedy, gdy nie ucieka się od życiowych zmagań, ale stawia się im czoło. Rzeczywistość kreowana w bajkach związana jest z myśleniem i dlatego łatwiej jest nam zrozumieć reguły, jakie rządzą światem.
Jesienne dni czytania bajek
– Dla mnie wykładnikiem naszej postawy społecznej, są bajki Ignacego Krasickiego. Jego trafne postrzeganie świata i ludzkich ułomności, pozwalało w bajkowy sposób przedstawić nam nasze wady narodowe i niejednokrotnie bezmyślność – wtrąca Irmina Ziętek.
– Rozumiem każdą osobę, która mieszka gdzieś daleko w Ameryce, a tu w Polsce pozostała jej rodzina. Zachęcam zatem wszystkich do czytania bajek które niejednokrotnie są inspiracją do pisania wierszy. A także, są one odzwierciedleniem naszej duszy i pragnień. Dla mnie bajki są przypomnieniem lat dziecięcych i tej beztroski, która nie posiada już odbicia we współczesnym świecie. Pozwoliłam sobie na poparcie moich słów wierszem,
Wspomnienie
Wspomnę dziś dawne wieczorne chwile
Gdy świat dzieciństwa otaczał mnie
Z których ten czar dziś wspominam mile
I kiedy smutku dziś ronię łzę
Kiedy w ramiona mnie mama brała
I do snu bajek mówiła moc
W piękny świat magii mnie wprowadzała
Czule całując mnie tak co noc
To ona pierwsza mi powiedziała
Że tam daleko mój książę śpi
Że dobra wróżka mnie odwiedzała
Chyląc do bajki zamknięte drzwi
Pamiętam ojca, jak co noc gładził
Moje warkocze i moją dłoń
On mądre rzeczy mi zawsze prawił
O wolnej Polsce mi mówił on
To był czas piękny, co już nie wróci
Który żal w sercu zostawił mi
Świat ten na zawsze mnie już porzucił
I tylko tęskno i smutno mi
Jak z mgły wynurza się ojca twarz
Wokół świat smutku, co nas ogarnie
Ten marazm, co dnia porywa nas
Lecz marzeń mych mi nic nie skradnie
O matce będę pamiętać bo
Jej czarodziejski świat mną dziś zawładnie
I znów mnie porwie daleko stąd
Mych tęsknot dawnych nikt nie odgadnie
Gdy na łóżeczku mym mama siedziała
I bajek mi przybliżała świat
Czuję jak znowu ja jestem mała
I znów mam tylko może sześć lat
Zachęcam zatem, do czytania bajek i wierszy, które nie tylko przypomną chwile z dzieciństwa, ale też przeniosą nas w magiczny świat, w którym wszystko dobrze się kończy.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
Od Redakcji.
Redakcja PN posiada w swoich archiwalnych zbiorach przepięknie ilustrowane wydanie bajek Ignacego Krasickiego. Niedługo rozpoczniemy ich publikację .
Bajki Krasickiego, jak mówi pani Irmina Ziętek są naprawdę interesujące. Pomimo, że były one pisane tak dawno, niektóre z nich oddają obraz teraźniejszości.