Dzień Dziękczynienia (ang. Thanksgiving Day) obchodzony jest Stanach Zjednoczonych w czwarty czwartek listopada oraz w Kanadzie w drugi poniedziałek października . Są to dni wolne od pracy. Święto Dziękczynienia to pamiątka pierwszego Dziękczynienia członków kolonii Plymouth w 1621 roku.
Jest jednym z większych świąt amerykańskich. Nie jest to święto religijne w związku z czym obchodzone jest przez wszystkich obywateli różnych wyznań. Dzień Dziękczynienia jest szczególny, ponieważ łączy ludzi, godzi pokłóconych, sprawia, że ludzie przebaczają sobie winy. Święto można porównać do polskiej Wigilii, która w Stanach Zjednoczonych nie jest obchodzona. Tego dnia Amerykanie dziękują za wszystko co ich spotkało w ostatnim roku.
Tradycja Święta Dziękczynienia w Stanach Zjednoczonych została zapoczątkowana przez legendarnych pielgrzymów, którzy przybyli z Anglii do Plymouth na statku „Mayflower” w grudniu 1620 roku. Z powodu braku pożywienia i bardzo mroźnej zimy część z nich zmarła. Pozostali utrzymali się przy życiu tylko dzięki pomocy Indian z plemienia Wampanoagów. Zimą Indianie dzielili się z pielgrzymami swoimi zapasami żywności, a wiosną pokazali jak uprawia się kukurydzę, dynię i rośliny strączkowe. Po bardzo obfitych jesiennych zbiorach, wdzięczni pielgrzymi, postanowili podziękować przyjaciołom – Indianom. Zaprosili ich do wspólnego świętowania. Pierwszy festiwal dziękczynny, czyli “The first thanksgiving feast” trwał trzy dni. Na świątecznych stołach królowały głównie kaczki, gęsi, dziczyzna, ryby oraz warzywa, wśród których pojawiała się także gotowana dynia i kukurydza.
W 1863 roku prezydent Abraham Lincoln ogłosił Dzień Dziękczynienia świętem narodowym.
Trochę inna jest geneza powstania Dnia Dziękczynienia w Kanadzie. Historia związana jest z angielskim odkrywcą Martinem Frobisheromem, który bezskutecznie próbował znaleźć przejście północne do Chin. Jedynie udało mu się założyć osadę w Kanadzie. W 1578 roku w miejscu, które teraz zwane jest Nową Fundlandią i Labradorem, Frobisher odprawił oficjalny ceremoniał podziękowania za przeżycie tak długiej wyprawy. Ceremoniał ten uważany jest za pierwsze kanadyjskie dziękczynienie i jedno z pierwszych oficjalnych dziękczynień w Ameryce Północnej. Wcześniej miejscowa ludność składała dziękczynienie podczas jesiennych zbiorów, np. w kulturze Haudenosaunee dziękczynienie jest modlitwą ku czci “trzech sióstr” (fasola, kukurydza i dynia) podczas zbiorów.
Późniejsi osadnicy kontynuowali tradycyjny ceremoniał dziękczynienia, a zatoka, przez którą wpłynął angielski odkrywca, została nazwana na jego cześć Zatoką Frobishera (ang. Frobisher Bay).
Thanksgiving Day to święto rodzinne. Całe rodziny gromadzą się przy suto zastawionych stołach i dziękują Bogu za wszystko, co dobrego im się przydarzyło. Obowiązkowym elementem Święta Dziękczynienia jest pieczony indyk, faszerowany różnym nadzieniem. Pozostałymi świątecznymi symbolami są: róg obfitości, dynia, kukurydza oraz kolorowe jesienne liście.
Prawdopodobnie pierwsi osadnicy, którzy przybyli do Ameryki nauczyli się od Indian polować na indyki. Często te ptaki ratowały ich od śmierci głodowej. Na pamiątkę tego, w każdym prawie domu je się indyka. Nawet w wojsku i we więzieniach. W dużych miastach rozkłada się stoły na ulicach z upieczonymi indykami dla bezdomnych.
Ciekawą tradycją związaną z indykiem jest jego świąteczne ułaskawianie przez urzędującego prezydenta USA. Zwyczaj uwalniania indyka wprowadził prezydent Harry Truman po zakończeniu II Wojny Światowej. Kilka lat temu prezydent George W. Bush po zwróceniu wolności indykowi powiedział tłumowi zgromadzonemu w Ogrodzie Różanym Białego Domu: “Niech żyją przez resztę swojego życia i radośnie tyją”.
Święto Dziękczynienia to także doskonała okazja dla akcji charytatywnych organizowanych przez władze lokalne i kościół. Wolontariusze w całych Stanach Zjednoczonych serwują darmowe posiłki biednym i bezdomnym.
