Większość państw, które to świeto zaadoptowały organizuje je właśnie w maju. Miesiąc maj, oprócz wielu innych ważnych dat i rocznic, które w sobie nosi, jest także miesiacem matki.
To jeszcze jeden powód, by nazywać go najpiękniejszym miesiącem w roku.

Tradycja obchodzenia Dnia Matki wywodzi się jeszcze ze starożytnej Grecji.
Wraz z rozkwitem wiosny nasi antyczni przodkowie przystępowali do celebrowania świeta Matki Natury. Podczas specjalnych festynów, których punktem kulminacyjnym było palenie ofiar przyniesionych przez zgromadzenie, skladano hołd bogini Rei, żonie Kronosa, matce wszechświata oraz wszystkich bóstw. W starożytnym Rzymie wytworzył się zwyczaj obchódow świeta bogini Cybele, także uważanej za matkę bogów. Świeto to nazywano Hilaria i trwało ono trzy dni: od 15 do 18 maja.

Współczesny Dzień Matki nosi w sobie wiele pozostałości po rzymskich Hilariach.
Tak jak w przypadku wielu innych pogańskich świąt, Hilaria zostały „zaadoptowane” przez patriarchów wczesnego kościola katolickiego i przemienione na świeto Matki Boga.
Z czasem wykształcił się obyczaj by w tym dniu powrócić do swojej rodzinnej parafii, tej w której było się ochrzczonym, i w ten sposób oddać cześć nie tylko Matce Boga ale i własnej matce.

Innym spojrzeniem na historię Dnia Matki jest historia tzw. „matczynej niedzieli” obchodzonej od około XVI wieku w Anglii i Szkocji. W każdą czwartą niedzielę Wielkiego Postu młode służące i młodzi parobkowie puszczani byli do swoich domów, by spędzić ten dzień ze swoimi matkami. Tradycją było przynoszenie matkom drobnych upominków, ( w które często zaopatrywali swoją młodocianą służbę pracodawcy) lub specjalnego „matczynego ciasta”, jeżeli w odwiedziny do domu szła dziewczyna.

 W Stanach Zjednoczonych historia Dnia Matki to historia niezbyt szczęśliwej, za to uwielbiającej swoją matkę do granic panny Anny Jarvis z Południowej Wirginii.
Dwa lata po śmierci matki, w roku 1907 Anna Jarvis i koło jej przyjaciół rozpoczęli kampanię na rzecz ustanowienia oficjalnego Dnia Matki. Panna Jarvis, która sama nigdy nie wyszła za mąż i która do końca swego życia opiekowała się swoją niewidomą siostrą uważała, że właśnie w ten sposób złoży najlepszy hołd tej, do której po śmierci tęskniła jeszcze bardziej niż za zycia. Dowodziła również, że matki są nazbyt niedoceniane, a dzieci często zbyt późno zdają sobie sprawę z ważności matek w swoim życiu. Ustanowienie Dnia Matki miało na celu zacieśnić  więź między rodzicami i ich potomstwem oraz zwrócić uwagę na wysiłek, jaki matki wkładają w pielegnacje swoich rodzin. Pierwszy Dzien Matki, do ktorego doprowadziła Anna Jarvis uhonorowany był specjalną msza, na której modlono się za wszystkie matki na świecie. Zaledwie 4 lata później Dzien Matki był już ogólnie znanym i przyjętym świętem.

W Polsce, Dzień Matki ustalono dzień 26 maja , który nie zawsze wypada w weekend, nie zawsze jest to dzień wolny. Takie święto może być też dobrym pretekstem do próby naprawy i ocieplenia wzajemnych relacji między rodzicami a dziećmi.

Pamiętajmy więc o Dniu Matki i złożmy jej serdeczne życzenia. Wystarczy czasem zwykłe ,,wszystkiego najlepszego” – to krótkie życzenia, które również spełnią swoją funkcję podczas tego dnia.

Do mamy

Maria Konopnicka

— A gdzie to idziesz, dzie­ci­no dro­ga?
Gdzie to tak póź­no błą­kasz się sama?
— O, ja da­le­ko idę do Boga,
Do nie­ba idę, gdzie moja mama!
— Ależ ty sła­ba je­steś sie­rot­ka,
A dro­ga two­ja bar­dzo da­le­ka.
A nuż co złe­go w dro­dze cię spo­tka?
Czło­wiek cię skrzyw­dzi? Zły pies za­szcze­ka?
— O, mnie duch mamy ko­cha­nej strze­że,
I nie od­stą­pi ode mnie kro­ku;
Ja so­bie idąc mó­wię pa­cie­rze,
A mama idzie przy moim boku.