Michalina Mościcka wśród dzieci szkolnych.
www.audiovis.nac.gov.pl
Wspomnienia pani Antoniny
– Pamiętam jak opowiadała mi mama Teofila, że pani Michalina współpracowała z różnymi stowarzyszeniami i ugrupowaniami, których celem było wpajanie młodemu pokoleniu wartości patriotycznych. Był to okres tuż po odzyskaniu naszej niepodległości, zatem za świeża, pani Michalina organizowała spotkania z młodzieżą, by wpajać im narodowe wartości. Działała ona na podwalinach kół socjalistycznych, niepodległościowych i oświatowych, których priorytetem była wiedza o Polsce. W mieście Lwów, gdzie była radną, współpracowała ze stowarzyszeniami opiekuńczymi nad sierotami i ludźmi ubogimi. Wspierała finansowo ofiary pierwszej wojny światowej, a co niektórym fundowała leczenie w ośrodkach uzdrowiskowych. W latach późniejszych, była organizatorką i przewodniczącą wielu akcji i instytucji społecznych w stolicy Polski, ale głównie starała się ona ratować sieroty żołnierzy z pierwszej wojny światowej – dopowiada Antonina Szubracka.
Działając w Lidze Kobiet Polskich
Pierwsza z lewej Michalina Mościcka z domu Czyżewska (1871-1932). W latach 1920 – 1924 była przewodniczącą Ligi Kobiet Polskich.
– W latach 1920 -1924 była ona przewodniczącą Ligi Kobiet Polskich, nie wiemy jak, ale tylko ona potrafiła zorganizować jakieś fundusze, za które kobietom warszawskim, w których domach zauważany był niedostatek, kupowała produkty żywnościowe i odzież – czytamy we wspomnieniach Joanny Wilasiewiczowej z Warszawy. Wspomnienia te udostępnił redakcji Polish News pastor Jakub Otomanek, za co serdecznie dziękujemy.
Żona prezydenta
Michalina Mościcka była żoną Ignacego Mościckiego, z którym miała trzech synów Michała, Józefa i Franciszka oraz ukochaną córkę Helusię. Od roku 1926, kiedy to jej mąż został prezydentem II RP, została ona pierwszą damą w Polsce. Na ten tytuł w pełni sobie zasłużyła, dbała o tych, którzy sobie zasłużyli na lepszy los, a także o tych, którzy zostali sierotami, bo ich ojciec bronił na froncie pierwszej wojny światowej naszej niepodległości i nierozerwalności naszych granic. Jak czytamy w książce zatytułowanej „Polski ornament”, Jerzego Strawińskiego, w pełni była ona pierwszą damą, zasługując sobie na takowy tytuł. Jej gesty, zachowanie i opowiadanie o Polsce, na każdym Polaku robiły wrażenie.
Do dziś w jej oficynie
W podkrakowskich Oleandrach, w oficynie pani Mościckiej, w tym miesiącu również spotka się polska młodzież, by na wzór tej młodzieży sprzed sześćdziesięciu lat, ku pamięci pani Michaliny zorganizować wieczorki czytelnicze dla polskiej młodzieży.
Pani Michalina Mościska, zmarła dnia 18 sierpnia 1032 roku o została pochowana na warszawskich Powązkach. Jesienią tego samego roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, za pracę społeczną.
Ewa Michałowska Walkiewicz