W trzynastym stuleciu
– Michałowscy, to stary ród pieczętujący się herbem Wieniawa, który za zasługi dla ojczyzny w latach wojen z Tatarami, zastawili cały swój majątek w celu zakupu odpowiedniego oręża. Ponieważ majątek ten szybko został zamieniony na potrzebną broń, której i tak było mało, najstarszy z rodu Michałowskich Dionizy, postanowił chodzić sukcesywnie na polowania, aby sprzedając upolowaną zwierzynę, posiadać fundusze na kolejne zakupy broni. Od tego momentu, poczęto zbierać poroże zwierzęce, aby mieć ogólne rozeznanie ile to zwierzyny zostało upolowane – czytamy w książce Kacpra Michałowskiego zatytułowanej „ Zasłużeni dla ojczyzny”.
Dla Poloni w Chicago
– Chciałem przedstawić poprzez redakcję Polish News, trochę naszej historii narodowej, która związana jest z licznymi polowaniami organizowanymi przez naszą rodzinę, w celu ratowania majątku narodowego, no i oczywiście naszego polskiego honoru – opowiada Jacek Dołęga Michałowski.
Proszę sobie wyobrazić, iż za czasów zaborów, jakie niestety dotknęły nasz kraj, w lasach mojej rodziny, organizowane były liczne łowy, aby zorganizować później sowitą ucztę, na którą zapraszani byli okoliczni kozacy, posiadający w całej okolicy swoje koszary i stanice. Na takiej uczcie, sowicie lało się wino i przedni tokaj, który w doskonały sposób rozwiązywał języki kozackie. Często można się było dowiedzieć od nich o kolejnych akacjach i zasadzkach, szykowanych na polskich konspiratorów. Sędziwa babcia Tekla ze Zdrojewskich, zapisywała skrzętnie o zakusach wrogiego wojska, no i oczywiście donosiła gdzie trzeba. Tym sposobem, uratowanych było bardzo wielu naszych rodaków.- relacjonuje człowiek.
W czasie gdy Iwan Paskiewicz, wykonywał władzę cara, zapanowały trudne czasy dla wszystkich Polaków, w tym także i dla konspiratorów. Dzięki polowaniom, urządzano tak zwane przyjęcia odstrzelinowe, na których podawano w dużych ilościach doskonałe trunki, które upijały zapraszanych kozaków tak, że przez dwa dni, nie byli oni w stanie wykonywać swoich obowiązków. Dzięki temu, wiele planów Paskiewicza, nie zostało wprowadzonych w życie.
Polowanie na jeleenia-Adjukiewicz Artur
W ogóle święto Hubertusa, czyli patrona polowania, jest hucznie obchodzone po dziś dzień. Potrafi ono bratać ze sobą wielu ludzi. Na polowaniach często też dochodzi do wspomnień, a także do układania wielu planów na przyszłość. Tak więc, jeśli to możliwe, należy brać udział w takowych na wskroś polskich imprezach.
Polowanie na jeleenia-JANUARY SUCHODOLSKI
EWA MICHAŁOWSKA – Walkiewicz