Foto: http://slowopolskie.org
Nasza redakcja została zaproszona na ekstremalną drogę krzyżową do świętokrzyskich Krynek. Tam też odbyła się w dniu poezji 21 marca droga krzyżowa, na której modlono się za poetów i literatów, o których już dawno zapomniano. Do takich osób zaliczony jest hrabia Chołoniewski, który był przyjacielem Adama Mickiewicza.
Kim był
Stanisław Chołoniewski, urodził się dnia 23 marca 1791 roku w Janowie. Zmarł zaś dnia 3 września 1846 roku zasłynąwszy jako autor romantycznych opowieści niesamowitych. Stanisław Myszka hrabia Chołoniewski herbu Korczak, był najmłodszym synem, miecznika koronnego i starosty dubienieckiego i Katarzyny Rzyszczewskiej herbu Pobóg. Urodził się w rodzinnym zamku w Janowie, jego matka zginęła tragicznie, gdy Stanisław miał kilka lat. Po ukończeniu domowej edukacji rozpoczął studia na Uniwersytecie Wileńskim. Gdy osiągnął on odpowiednie wykształcenie, służył w szeregach wojska, które porzucił dla carskiej służby dyplomatycznej. W wieku 36 lat, udał się do Rzymu, gdzie wstąpił do seminarium duchownego, by w dwa lata później otrzymać święcenia kapłańskie.
Przyjaźń z Mickiewiczem
W roku 1830, Stanisław zaprzyjaźnił się w Rzymie z Adamem Mickiewiczem. Znajomość ta wywarła głęboki wpływ religijny na poetę. Wróciwszy do kraju w roku 1832, przebywał on głównie w Kamieńcu, sprawując funkcje kościelne, a także administrował całą diecezją. Jako znakomity kaznodzieja oddawał się gorliwie apostolskiej pracy nad „religijnem odrodzeniem Podola”, a wolne chwile poświęcał literaturze. Przełożył on szereg dzieł i rozpraw o treści religijnej. Był autorem powieści fantastyczno- alegorycznej pt. „Sen w Podhorcach”. Autor piętnował w nim przerost romantyzmu w życiu i w sztuce, zwalczając wybujałość uczucia i wyobraźni człowieka. „Dwa wieczory pani starościny Olbromskiej”,„Artykuł nadesłany” oraz „Pisma pośmiertne” , to kolejne dzieła Chołoniewskiego. W swoich pracach głosił poglądy konserwatywno-religijne. Ale zawsze owiane były one wielkim patriotyzmem.
Ewa Michałowska -Walkiewicz
