Byszowski zamek wybudowany został w siedemnastym stuleciu, przez Szczęsnego Charlęskiego, podkomorzego kijowskiego. Należy pamiętać, iż córka kniazia Dymitra Lubeckiego, Fenna powtórnie wyszła za mąż tym razem za Szczęsnego Charlęskiego herbu Bończa, który na fundamentach dawnego grodziska byszowskiego zbudował obronny zamek, uzbroił go i usypał wał warowny.
W rękach Jerzego
Po śmierci Szczęsnego, która nastąpiła w 1607 roku, zamek otrzymał Jerzy, jego syn z małżeństwa z księżną Zbarską, który ożenił się z Anną Mikulińską. Warownię w 1649 roku częściowo zniszczyli najeżdżający na ziemię polską Kozacy pod dowództwem Hałuba, a kilkunastu przedstawicieli szlachty, którzy zamieszkiwali zamek zabili. Następnie zamek zagarnęła dalsza rodzina Jerzego, wywodząca się z linii Tyszkiewiczów, korzystając z małoletności dziedzica Byszkowa Franciszka syna Jerzego.
Majowe Wiązanki zielne
Zamek znów w rękach Charlęskich
W 1689 roku Franciszek Jan Charlęski za pomocą Semena Paleja, pułkownika kozackiego zdołał wyzwolić swój Byszów z posiadania Karola Tyszkiewicza. W 1711 roku, znów byszowską warownię zdobyły wojska kozackie, dowodzone tym razem przez Filipa Orlika, atherenta (stronnika) Iwana Mazepy. W budynku zamkowym, po zażegnaniu konfliktu polsko- kozackiego, od 1729 roku zamieszkali zakonnicy z zakonu dominikańskiego, sprowadzeni tu przez prowincjała Mariana Pruskiego. Z biegiem lat, pusty budynek zamkowy rozebrano, a z materiału zbudowano niewielką kapliczkę na miejscu dawnego kościoła.
Redakcja Polish News dziękuje panu Edwardowi Zerembie- Burskiemu za zaproszenie do byszowskiego zamku.
Ewa Michałowska -Walkiewicz
