Łacińska nazwa Adwentus
Adwentus czyli innymi słowy przyjście, to zwyczajowa nazwa czasu oczekiwania na narodziny Jezusa Chrystusa. Okres ten obejmuje cztery niedziele począwszy od Andrzejek, aż do Wigilii Bożego Narodzenia. Jest to czas wszelkiej wstrzemięźliwości od hucznych zabaw i napojów alkoholowych.
Początki obchodów Adwentu
Początki adwentu należy łączyć z początkiem obchodzenia przez chrześcijan, świąt Bożego Narodzenia. Pierwsze ślady okresu Adwentu, odkrywamy w liturgii hiszpańskiej i galicyjskiej. Ludzie masowo w tym czasie wyrzekali się spotkań z przyjaciółmi, a jeśli już takie miały miejsce, to spędzano ten czas na modlitwach.
Synod w Saragossie, który miał miejsce w roku 380 polecał wiernym codzienną, obecność w kościele, a modlitwy najlepiej jakby odbywały się na kolanach. Adwent miał tu charakter pokutny, a nawet ascetyczny.
W piątym stuleciu
Według niektórych historyków, okres adwentu zaczęto obchodzić w V wieku, wówczas to biskup Perpetus zadecydował, że w tym czasie tylko post i pokuta, odpuści ludziom grzechy. A dobrowolne wystrzeganie się zabaw i tłustego jedzenia, tylko dodatkowo przyczyni chwały Bożej wiernym. Kobiety w tym czasie nie nosiły kolorowych ubrań. A dodatkowo smarowały swoje twarze niezbyt estetycznym tłuszczem, aby źle wyglądać co je bardziej zachęcało do modlitwy i postu.
W Wiecznym Mieście
W Rzymie natomiast, Adwent miał tu formę radosnego oczekiwania na przyjście Syna Bożego. Od tego czasu grudzień jako miesiąc, w którym narodził się Jezus to czas miły, przyjemny, a przede wszystkim spędzany często na wesołych kontaktach międzyludzkich. Nawet gdy podczas spotkań towarzyskich spożywano niewielkie ilości alkoholu, zawsze tłumaczono to tym, że alkohol podnosi nastrój, przysparza ludziom śmiechu i wesela że wkrótce Narodzi się nam Zbawiciel.
Adwent w Polsce
W Polsce czas ten był czasem szczególnego skupienia się sprawach kościelnych. Ludzie zbierali się w domach, by razem się modlić i dziękować Bogu, za przyjście Jego Syna na ten świat. Jedzono wówczas tylko pokarmy roślinne, nie używano nawet masła do smarowania pieczywa, ale to co wówczas ludzi konsolidowało w sposób szczególny, to wykonywanie wspólnie ozdób choinkowych i i robienie szopek.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
