Dnia 15 maja obchodzimy imieniny Zofii. Warto jest podkreślić, iż to właśnie imię nosiła nasza wielka rodaczka, która przyczyniła się do rozwoju pielęgniarstwa. W pierwszą sobotę po dniu jej imienin, obchodzone są w Polsce wieczorki, poświęcone jej osobie i zawodowemu dorobkowi pielęgniarek.
Kim była Szlenkierówna
Zofia Szlenkierówna, urodziła się dnia 7 września 1882 roku, zmarła zaś ona dnia 2 października 1939 roku w Warszawie. Była to polska pielęgniarka i niezrównana wprost filantropka. Przyczyniła się ona także, do ufundowania Szpitala Pediatrycznego im. Karola i Marii w Warszawie. Szlenkieróna była też, jedną z założycielek oraz pierwszą dyrektorką Szkoły Pielęgniarstwa w Warszawie.
Pochodzenie
Zofia, była córką Karola Szlenkiera, ówczesnego warszawskiego przemysłowca. Początkowo kształciła się ona w domu. W następnych latach, studiowała ona medycynę w Genewie. Nie ukończyła ona jednak upragnionych studiów, gdyż musiała się ona opiekować chorą matką. W latach 1908 – 1910, Zofia pobierała nauki w Szkole Pielęgniarstwa Florence Nightingale, w Anglii. Miała wówczas w planach wybudowanie nowoczesnego szpitala dla dzieci.
Cały majątek
Odziedziczony po rodzicach majątek, przeznaczyła na założenie szpitala. Założony przez nią Szpital Pediatryczny Karola i Marii okazał się jednym z najnowocześniejszych szpitali w międzywojennej Europie. Z czasem jednak, Szlenkierówna przekazała go miastu. Jednak pracowała w nim do końca życia jako kuratorka. Zajmowała się ona zatrudnianiem pielęgniarek. Od początku istnienia szpitala, pielęgniarki dobierane były spośród osób świeckich, a co najważniejsze musiały się one sukcesywnie dokształcać. Zofia Szlenkier wymagała całkowitego poświęcenia pracy, toteż pielęgniarkami mogły być jedynie kobiety bezdzietne i niezamężne. Założenie rodziny było równoznaczne z utratą pracy.
Szpital Pediatryczny Karola i Marii
Nowoczesny kurs
W roku 1920, Szlenkierówna skończyła nowoczesny kurs pielęgniarstwa pediatrycznego w Szkole Pielęgniarstwa im. Florence Nightingale we Francji. Po jego ukończeniu, została dyrektorką w Warszawskiej Szkole Pielęgniarstwa, którą zarządzała do dnia 1 grudnia 1936 roku. Następnie podjęła ona pracę w szpitalu, jako pielęgniarka odcinkowa.
Wybuch wojny
Gdy rozpoczęła się najstraszliwsza z wojen, Zofia Szlenkierówna ratowała ludzi na ulicy podczas pierwszych ostrzeliwań miasta. Odniosła wówczas poważne rany. Ciężko chora, była hospitalizowana w jednym z warszawskich szpitali. Po kilku dniach zmarła, spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim.
Warto jest przypomnieć sobie o tej wybitnej postaci, która przyczyniła się do rozwoju tak ważnego z zawodów. Dziś każdy zauważa za priorytet pracę lekarza. Zaś, praca pielęgniarki, która wymaga wielu poświęceń i wyrzeczeń, pozostaje w cieniu szpitalnych zawodów.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
.